گل چشم. [ گ ُ ل ِ چ َ / چ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سفیدی کوچک که بر سیاهی پیدا آید. ( غیاث ). داغی که در سیاهی چشم گل کند. ( آنندراج ). گل دیده. ( مجموعه مترادفات ص 301 ).
