زن پارسا چون گل پارسی
برون اوفتاده ز پرده سرا.
کمال الدین اسماعیل.
گل پارسی. [ گ ِ ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی است که زنان سر بدان شویند و درد شش را نافع است و بعربی طین فارسی خوانند. ( برهان ) : بگیرند گل مختوم پنج درم ، گل قبرسی پانزده درم ، گل ارمنی... دو درم... و گل پارسی سه درم. ( ذخیره خوارزمشاهی ).