گل و گوش

/galoguS/

لغت نامه دهخدا

گل و گوش. [ گ َ ل ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) سر و گوش.
- دست به گل و گوش کسی کشیدن ؛ نوازش دادن یا ملاعبه.

( اسم ) گوش و حوالی آن .

( گُل و گوش ) ( تم ) ؛ ناحیه اطراف گوش؛ سر

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید