گل و مرغ سبکی در نگارگری ایرانی است. گل و مرغ نماد موهبت الهی و تجلی ظریف و لطیف آفریدگار است. گفتگوی عاشقانه گل و مرغ نیز به تسبیح گویی خداوند و ذکر حق تشبیه می شود. گل مقام معشوق را دارد و پرنده ( مرغ ) ، عاشق. در نگارگری گل و مرغ ایجاد هارمونی بین عناصر نقاشی بسیار ظریف است. لازم نیست حتماً پرنده نیز در اثر ترسیم شود اما در صورت حضور به حالت انتظار صبورانه برای شکوفایی گل و عشقبازی با او است. پرنده گاه با اوج گیری و حالت سرمستی، خود را از عالم ماده جدا کرده و حالت صعود به سوی عالم غیرمادی دارد.
... [مشاهده متن کامل]
بیت شعر زیر مفهوم نهفته در نگارگری گل و مرغ را به خوبی بازتاب می دهد:
رنگ آمیزی نقش های گل و مرغ و به طور کلی نگارگری ایرانی واقع گرا نیست و نقاش در انتخاب رنگ ها کمابیش آزادی عمل دارد.
علاوه بر خاص بودن موضوع این هنر، پرداز نقطه ای و ظریف وهمچنین پرکار این هنر، از ویژگی های منحصر به فرد نقاشی گل و مرغ می باشد. در گذشته از این هنر صرفاًدر تزئین جلد قرآن کریم وکتاب های مذهبی استفاده می شد، اما امروزه بر روی سطوح آثاری چون قلمدان، قاب آیینه، صندوقچه، جلد کتاب های غیر مذهبی و نگاره های مستقل نیز به صورت تابلو دیده می شود.
از نظر تاریخی ترکیب گیاهان و پرندگان از زمان دور شدن ترسیم گیاهان به طرح های هندسی آغاز شد. زیرا گل ها و گیاهان با بافت حلقه ای و پر خم و پیچ خود می توانند طرح های هندسی را بپذیرند اما پرندگان با نرمی اندام هایشان به طرح های غیرهندسی نیاز دارند. آثار گل و مرغ از دوران سلجوقی، صفوی و قاجار وجود دارند که تفاوت هایی میان آن هاست. اما روند تغییرات آنها در طول زمان کند بوده است. در اواخر دوران صفویه پرندگان با دقت زیادی کشیده می شدند و پس از آن دیگر تغییر شگرفی در این هنر دیده نمی شود. اما در شیوه اجرا تفاوت هایی وجود دارد. برای مثال در مکتب شیراز گلبرگ ها پُرتر هستند و در روش های دیگری کاملاً نازک و اندک می باشند.
... [مشاهده متن کامل]
بیت شعر زیر مفهوم نهفته در نگارگری گل و مرغ را به خوبی بازتاب می دهد:
رنگ آمیزی نقش های گل و مرغ و به طور کلی نگارگری ایرانی واقع گرا نیست و نقاش در انتخاب رنگ ها کمابیش آزادی عمل دارد.
علاوه بر خاص بودن موضوع این هنر، پرداز نقطه ای و ظریف وهمچنین پرکار این هنر، از ویژگی های منحصر به فرد نقاشی گل و مرغ می باشد. در گذشته از این هنر صرفاًدر تزئین جلد قرآن کریم وکتاب های مذهبی استفاده می شد، اما امروزه بر روی سطوح آثاری چون قلمدان، قاب آیینه، صندوقچه، جلد کتاب های غیر مذهبی و نگاره های مستقل نیز به صورت تابلو دیده می شود.
از نظر تاریخی ترکیب گیاهان و پرندگان از زمان دور شدن ترسیم گیاهان به طرح های هندسی آغاز شد. زیرا گل ها و گیاهان با بافت حلقه ای و پر خم و پیچ خود می توانند طرح های هندسی را بپذیرند اما پرندگان با نرمی اندام هایشان به طرح های غیرهندسی نیاز دارند. آثار گل و مرغ از دوران سلجوقی، صفوی و قاجار وجود دارند که تفاوت هایی میان آن هاست. اما روند تغییرات آنها در طول زمان کند بوده است. در اواخر دوران صفویه پرندگان با دقت زیادی کشیده می شدند و پس از آن دیگر تغییر شگرفی در این هنر دیده نمی شود. اما در شیوه اجرا تفاوت هایی وجود دارد. برای مثال در مکتب شیراز گلبرگ ها پُرتر هستند و در روش های دیگری کاملاً نازک و اندک می باشند.
