گل های رنج

«گل های رنج» ( به فرانسوی: Les Fleurs du mal ) یا «گل های بدی» مجموعه شعری از شارل بودلر شاعر قرن نوزدهم فرانسه است. بودلر پدر شعر مدرن است. امروزه بسیاری از او به عنوان بزرگ ترین شاعر فرانسه یاد می کنند. اصالت بدعت اثر او جایگاهی هم تراز آثار بزرگانی چون: ویکتور هوگو، تئوفیل گوتیه و حتی لرد بایرون دارد. در عین حال که اشعار او گاه درون مایۀ اضمحلالی آگاهانه در هنجارها، اخلاقیات، وقار، ایمان مذهبی، شرافت، انضباط ( دکادنس ) و گاه تن کامگی دارد، وی از پیشگامان نمادگرایی و جنبش های نوگرایی به شمار می رود. زبان بودلر رسا و فن شعر او دقیق است.
این کتاب که مهم ترین اثر شاعر نیز محسوب می شود در مجموعه ای تحت عنوان «گل های رنج» در سال ۱۸۵۷ میلادی انتشار یافت.
این مجموعه بلافاصله بعد از انتشار از سوی دادگاه توقیف شد. ناشر به پرداخت صد فرانک و بودلر به پرداخت سیصد فرانک جریمۀ نقدی ( که بعدا به پنجاه فرانک کاهش یافت ) محکوم شدند و شش قطعه از اشعار نیز از مجموعه حذف شد. این داوری، بودلر را مایوس نکرد به طوری که چهار سال بعد چاپ دوم «گل های رنج» با ۳۵ شعر تازه و پس از آن مجموعۀ «اشعار کوچک منثور» منتشر شد. در این اثر، بودلر به دنبال کشف زیبایی از درون زشتی است و مبانی زیبایی شناسی جدیدی را پایه ریزی می کند. او خود در اینباره می نویسد:
". . . در این کتاب موحش، من همه عشق، عاطفه، اعتقاد و نفرتم را نهاده ام! . . . "
«گل های رنج» بر چندین شاعر برجستۀ فرانسوی از جمله: «پل ورلن»، «آرتور رمبو» و «استفان مالارمه» تأثیر زیادی داشت.
قطعاتی از این کتاب برای اولین بار در ایران، با عنوان «قطعه هائی از گلهای رنج» توسط «مرتضی شمس» در سال ۱۳۳۵ خورشیدی به زبان فارسی برگردانده و توسط «انتشارات گوتنبرگ» چاپ شد و این سبک را به جامعۀ ادبی ایران معرفی نمود.
ترجمۀ دیگری نیز توسط «محمدعلی اسلامی ندوشن» در مجموعۀ «ملال پاریس و برگزیده ای از گل های بدی» توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب، در سال ‫۱۳۴۱‬ خورشیدی به چاپ رسید. ( تجدید چاپ توسط، انتشارات فرهنگ جاوید، ۱۳۹۵ خورشیدی ) .
در بسیاری از منابع اولین مترجم این کتاب که مهم ترین اثر شارل بودلر نیز محسوب می شود، «محمدعلی اسلامی ندوشن» ذکر شده است؛ در صورتیکه در پیشگفتار کتاب مذکور هم مترجم، منبع اولین ترجمه را کتاب «قطعه هائی از گلهای رنج» ترجمۀ «مرتضی شمس» نام برده است.