گل محله

لغت نامه دهخدا

گل محله. [ گ ِ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گیلخواران بخش مرکزی شهرستان شاهی واقع در 6000 گزی شمال جویبار. هوای آن معتدل و دارای 480 تن سکنه است. آب آن از چاه و محصول آن پنبه ، غلات ، کنجد و صیفی است. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
گل محله. [ گ ِ م َ ح َ ل ل َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان دابو بخش مرکزی شهرستان آمل واقع در 15000 گزی شمال خاوری آمل ، کنار رودخانه هراز. هوای آن معتدل و دارای 215 تن سکنه است. آب آن از رودخانه هراز ومحصول آن برنج ، کنف و صیفی است. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان دابو بخش مرکزی شهرستان آمل .

پیشنهاد کاربران

تعبیر ( گِل محله ) برای محله های یهودی نشین در ایران و بعضی نواحی قفقاز و آسیای میانه نیز سابقه دارد. واژه ی عبری/آرامی ( گَل – גַּל )
در عبری ( gal ) یعنی ( پشته، انبوه، توده ) . گاهی برای قبر یا محل گردآمدن سنگ/خاک به کار می رفته است. به نظر می رسد این واژه از زبان دینی یهودیان وارد فارسی محلی شده و بعدها به شکل ( گِل ) در ترکیب ( گل محله ) باقی مانده باشد.
... [مشاهده متن کامل]