گل قاصدک

دانشنامه عمومی

گل قاصدک یا شیرمال ( نام علمی: Taraxacum officinale ) نام یک گونه از سرده قاصدک است.
عکس گل قاصدک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

گُل قاصِدَک که بنام های هند بابری، خبرآرو و کاسنی بری نیز معروف است گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن به ارتفاع ۴۰ سانتی متر می رسد.
این گیاه دارای ریشه ای است به رنگ قهوه ای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی می باشد.
...
[مشاهده متن کامل]

محتویات [نمایش]
نام علمی [ویرایش]
( Taraxacum ) نام علمی گیاهی است که کاسنی زرد نام دارد نام علمی گل قاصدک ( Cirsium vulgare ) می باشد.
مکان رشد [ویرایش]
در انتهای ساقه گل آن قرار دارد. برگهای گل قاصدک سبز رنگ و بریدگیهای مثلث شکل و نوک تیز دارد و بر روی سطح زمین می باشد. گل قاصدک در وسط چمن، حاشیه شوره زار، کنار جاده ها و اراضی بایر و بطور کلی در همه جا می روید.
گل قاصدک در حدود ۱۵ نوع گوناگون دارد.
موراد استفاده [ویرایش]
زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست دارد و شهد زیادی از آن بدست می آورد. برگ های جوان گل قاصدک را معمولاً با سالاد می خورند و چون خیلی تلخ است باید آن را با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد. از قسمت های گوناگون گیاه مانند ریشه، برگ و شیرابه آن در درمان استفاده می شود.
ترکیبات شیمیایی [ویرایش]
دشت قاصدک ها
ریشه این گیاه دارای ماده ای تلخ به نام تراگزاسین، کولین و تاراگزاسترول می باشد همچنین در ریشه آن مقدار کمی تانن وجود دارد و نوعی الکالوئید به نام تاکزین و تاراگزه رول در اعضای این گیاه یافت می شود. املاح کلسیم، پتاسیم، آهن، منیزیوم، سدیم، منگنز، فسفر، سیلیس و گوگرد در این گیاه ثابت شده است.
خواص داروئی [ویرایش]
این گیاه از نظر پزشکی قدیم ایران سرد و خشک است و از دیرباز برای درمان بیماری های کبدی بکار می رفته است.
قابض و مقوی معده است.
خوردن آن خونریزی از سینه را متوقف می کند.
قاعده آور است.
برای ازدیاد شیر نافع است و خانم های شیرده باید مقداری از آن را با سالاد بخورند
خنک کننده و معرق است.
ترشح صفرا را زیاد می کند.
خون را تصفیه می کند.
از عصاره آن شیاف درست می کنند که برای رفع ورم های درون اندام تناسلی بانوان و زهدان مفید است.
خوردن آب این گیاه مخلوط با روغن زیتون برای رفع مسمومیت مفید است.
ضماد ریشه آن را در محل نیش کژدم یا زنبور و یا مار می گذارند که بسیار مفید است.
اوره را رفع می کند.
کلسترول خون را کاهش می دهد.
درمان کننده اگزما و بیماری های پوستی است.
درمان کننده کم خونی است.
رماتیسم و نقرس را درمان می کند.
محل رویش [ویرایش]
پراکندگی این گیاه در کره زمین طوری است که در غالب نواحی اروپای شمالی، غرب آسیا، شمال آفریقا و آمریکای شمالی می روید. تا کنون بالغ بر ده گونه از این نوع گیاه شناخته شده است.
منابع [ویرایش]
دانشنامه رشد.
کتاب گیاهان دارویی جلد سوم – دکتر علی زرگری – ناشر موسسه انتشارات چاپ دانشگاه - چاپ۱۳۷۱
[نمایش]
ن • ب • و
گیاهان دارویی و ادویه جات

در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ قاصدک موجود است.
رده ها: قاصدک داروهای گیاهی سبزی های برگی قاصدکیان گل ستاره ای ها گونه های گیاهی مهاجم گیاهان دارویی گیاهان علفی گیاهان طبی
قس عربی
طرخشقون ( باللاتینیة: Taraxacum ) هو جنس من النباتات المعمرة من الفصیلة النجمیة.
محتویات [اعرض]
[عدل]وصف النبات
وهو نبات معمر ذو أزهار صفراء فاقعة ویصل ارتفاعه عن الأرض أحیاناً 60 سم. الساق الرئیسیة قائمة متفرعة، وتنفرش أوراقه الرمحیة الشکل على الأرض وتکون بحجم کبیر ویقل حجم الأوراق عند الارتفاع قلیلاً بعد لا تکاد ترى إلا الأزهار والأغصان. سیقان الطرخشقون تخزن مادة عصاریة بیضاء تشبه الحلیب.
[عدل]الاسم
یعرف هذا النبات بعدة أسماء منها سن الأسد, یعضید, کاسنی صحرائی. ویطلق علیه أحیانا هندباء بریة, ویخلط الکثیرون بین هذا النبات ونبات أخر هو الشیکوریا من حیث التسمیة.
ولقد ورد فی کتاب لسان العرب التالی: والیَعْضِیدُ: بقلة، وهو الطَّرْخَشْقوق. وفی ( التهذیب ) : التَّرْخَجْقوق. قال ابن سیده: والیعضید بقلة زهرها أَشد صفرة من الوَرْس، وقیل: هی من الشَّجر، وقیل: هی بقلة من بقول الرَّبیع فیها مَرارة. وقال أَبو حنیفة: الیعضید بقلة من الأَحرار مرة، لها زهرة صفراء تشتهیها الإِبل والغنم والخیل أَیضاً تُعْجِبُ بها وتُخْصِبُ علیها. قال النابغة ووصف خیلاً: یَتَحَلَّبُ الیَعْضِیدُ من أَشْداقِها صُفْراً مَناخِرُها من الجَرْجارِ‏
[عدل]أنواع الطرخشقون
هناک 550 نوعاً مقبولاً من الطرخشقون. أنظر قائمة أنواع الطرخشقون.
[عدل]مراجع
هذه بذرة مقالة عن نبات تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیفات: حشائشنباتات غازیةطرخشقوننجمیةخضراوات ورقیةنباتات طبیةأجناس نباتیةشیکوریةشیکوریات
قس انگلیسی
Taraxacum ( /təˈræksəkʉm/ ) is a large genus of flowering plants in the family Asteraceae. They are native to Eurasia and North America, and two species, T. officinale and T. erythrospermum, are found as weeds worldwide. [1] Both species are edible in their entirety. [2] The common name dandelion ( /ˈdændɨlaɪ. ən/ dan - di - ly - ən, from French dent - de - lion, meaning "lion's tooth" ) is given to members of the genus, and like other members of the Asteraceae family, they have very small flowers collected together into a composite flower head. Each single flower in a head is called a floret. Many Taraxacum species produce seeds asexually by apomixis, where the seeds are produced without pollination, resulting in offspring that are genetically identical to the parent plant. [3]
Contents [show]
[edit]Description
The species of Taraxacum are tap - rooted biennial or perennial herbaceous plants, native to t . . .

بپرس