گل دورو

لغت نامه دهخدا

گل دورو. [ گ ُ ل ِ دُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی که رویی سرخ و رویی زرد دارد :
گل زرد و گل دورو گل سرخ و گل نسرین
ز درد و داغ دادستند ما را خط استغنی.
منوچهری.
رجوع به گل دوروی و گل دورنگ شود.

فرهنگ فارسی

گلی که رویی سرخ و رویی زرد دارد

پیشنهاد کاربران

رخ گلنار، چونانچون شکن بر روی بت رویان
گل دورویه ، چونانچون قمرها در دوپیکرها
منوچهری دامغانی

بپرس