گل حیا

لغت نامه دهخدا

گل حیا. [ گ ِ ل ِ ح َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است که به عربی طین بلدالمصطکی گویند و آن سفید به سیاهی مایل میباشد. سوختگی آتش را نافع است. ( برهان ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

گلی است که بعربی طین بلد المصطکی گویند و آن بسیاهی مایل میباشد سوختگی آتش را نافع است .

پیشنهاد کاربران

بپرس