گل حلوا

لغت نامه دهخدا

گل حلوا. [ گ ُ ل ِ ح َل ْ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است زردرنگ صحرایی. مزه شیرین دارد و آنرا داخل حلوا سازند. ( آنندراج ) :
خونبار شد ز لعل تو چشم پرآب ما
رنگین شده ست از گل حلوا شراب ما.
محسن تأثیر ( از آنندراج ).
پیش کسی که دیده به خال لب تو دوخت
نان کلاغ از گل حلوا نکوتر است.
میرزا عبدالغنی ( از آنندراج ).
|| لختی حلوا چنانکه گویند یک گل از این حلوا بدهید تا بخوریم. ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

گلی است زرد رنگ صحرایی مزه شیرین دارد و آنرا داخل حلوا سازند .

پیشنهاد کاربران

بپرس