گل تر

لغت نامه دهخدا

گل تر. [ گ ُ ل ِ ت َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گل تازه. || کنایه از عارض خوبان. || دست محبوبان. ( برهان ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

گل تازه .

پیشنهاد کاربران

بپرس