لغت نامه دهخدا
گل بابونه. [ گ ُ ل ِ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است بیرونش سفید و اندرونش زرد میباشد و به عربی حب البقر و احداق المرض خوانند. ( آنندراج ). و این گل دارای اقسامی است. و رجوع به بابونج و بابونه شود.
فرهنگ فارسی
گلی است بیرونش سفید و اندرونش زرد میباشد و بعربی حب البقر و احداق المرض خوانند .