گل بابا با نام اصلی جعفر ( متوفی ۱۵۴۱ در بودا، مجارستان ) درویش و شاعر افسانه ای طریقت بکتاشیه منسوب به دورهٔ سلیمان یکم عثمانی است. مقبرهٔ گل بابا امروزه در بودا، بر تپهٔ گل سرخ ناحیهٔ دو در بوداپست، مجارستان قرار دارد و یکی از زیارتگاه های مهم ترک ها است.
... [مشاهده متن کامل]
تربت گل بابا دورافتاده ترین مکان مقدس فرهنگ اسلامی در شمال امپراتوری عثمانی و تنها مقصد زیارتی مسلمانان در قلمرو اروپای مسیحی است.
روایت است که گل بابا در ۲ سپتامبر ۱۵۴۱ در روز اشغال بودا توسط سپاه عثمانی درگذشت و سلطان سلیمان در خاک سپاری او شرکت کرد. بین سال های ۱۵۴۳–۱۵۴۸ مقبره ای بر گور او در محله باروت خانه در زمان بیگ بودا، یحیی پاشازاده محمد ساختند که تبدیل به تکیهٔ دراویش بکتاشی شد و اطراف آن قبرستانی شکل گرفت. در دوره عثمانی این منطقه را تپه گل بابا می نامیدند.
پس از ۱۶۸۶ و بازپس گیری بودا، گل بابا فراموش شد. ارتش هابسبورگ به مقبره آسیبی نزد و لئوپولد یکم مجموعهٔ زیارتی را به کشیشان یسوعی هدیه داد که آن را به کلیسای کاتولیک تبدیل کردند و در طول دو قرن مقبره به این شکل وجود داشت.
در سال ۱۸۳۰ مجموعه چند بار توسط اهالی بودا خریداری شد و پس از چند دست گشتن، معماری به نام یانوش واگنر در ۱۸۵۷ بنای تاریخی و زمین اطراف آن را خرید و ویلایی گرد عمارت مقبره بنا کرد که به عنوان خانهٔ تابستانی از آن استفاده کند. او همچنین باغی خصوصی در دامنهٔ تپهٔ نسبتاً شیب دار آن درست کرد که کاری نه چندان ساده بود؛ بهترین راه حل تعبیهٔ تراس، اکنون نیز قابل مشاهده است.
در ابتدای قرن بیستم همدلی با ترک ها در مجارستان افزایش می یافت و حتی بقایای خاک دو تن از قهرمانان مجار، فرنتس راکوتسی و ایمره تکلی از عثمانی آورده شد. پس از الحاق بوسنی به اتریش - مجارستان در ۱۹۰۸ تولیت تربت به امامی از آنجا سپرده شد.
ویلای واگنر پس از آسیب جدی در جنگ جهانی دوم، عاقبت در ۱۹۷۰ تخریب شد و تنها پایین ترین دیوار حائل پلکانی در دامنه تپه و زیرزمین آن باقی ماند.
نوسازی کامل مقبره بدون بازسازی ویلای واگنر در ۲۰۱۸ توسط دولت ترکیه به پایان رسید و اکنون نمایشگاهی در زیرزمین مجموعه دایر است.
↑ Barutháne mahalesi ↑ Yahyapaşazade Mehmet ↑ Gül Baba tepesi
... [مشاهده متن کامل]
تربت گل بابا دورافتاده ترین مکان مقدس فرهنگ اسلامی در شمال امپراتوری عثمانی و تنها مقصد زیارتی مسلمانان در قلمرو اروپای مسیحی است.
روایت است که گل بابا در ۲ سپتامبر ۱۵۴۱ در روز اشغال بودا توسط سپاه عثمانی درگذشت و سلطان سلیمان در خاک سپاری او شرکت کرد. بین سال های ۱۵۴۳–۱۵۴۸ مقبره ای بر گور او در محله باروت خانه در زمان بیگ بودا، یحیی پاشازاده محمد ساختند که تبدیل به تکیهٔ دراویش بکتاشی شد و اطراف آن قبرستانی شکل گرفت. در دوره عثمانی این منطقه را تپه گل بابا می نامیدند.
پس از ۱۶۸۶ و بازپس گیری بودا، گل بابا فراموش شد. ارتش هابسبورگ به مقبره آسیبی نزد و لئوپولد یکم مجموعهٔ زیارتی را به کشیشان یسوعی هدیه داد که آن را به کلیسای کاتولیک تبدیل کردند و در طول دو قرن مقبره به این شکل وجود داشت.
در سال ۱۸۳۰ مجموعه چند بار توسط اهالی بودا خریداری شد و پس از چند دست گشتن، معماری به نام یانوش واگنر در ۱۸۵۷ بنای تاریخی و زمین اطراف آن را خرید و ویلایی گرد عمارت مقبره بنا کرد که به عنوان خانهٔ تابستانی از آن استفاده کند. او همچنین باغی خصوصی در دامنهٔ تپهٔ نسبتاً شیب دار آن درست کرد که کاری نه چندان ساده بود؛ بهترین راه حل تعبیهٔ تراس، اکنون نیز قابل مشاهده است.
در ابتدای قرن بیستم همدلی با ترک ها در مجارستان افزایش می یافت و حتی بقایای خاک دو تن از قهرمانان مجار، فرنتس راکوتسی و ایمره تکلی از عثمانی آورده شد. پس از الحاق بوسنی به اتریش - مجارستان در ۱۹۰۸ تولیت تربت به امامی از آنجا سپرده شد.
ویلای واگنر پس از آسیب جدی در جنگ جهانی دوم، عاقبت در ۱۹۷۰ تخریب شد و تنها پایین ترین دیوار حائل پلکانی در دامنه تپه و زیرزمین آن باقی ماند.
نوسازی کامل مقبره بدون بازسازی ویلای واگنر در ۲۰۱۸ توسط دولت ترکیه به پایان رسید و اکنون نمایشگاهی در زیرزمین مجموعه دایر است.
↑ Barutháne mahalesi ↑ Yahyapaşazade Mehmet ↑ Gül Baba tepesi
