( گل آلوده ) گل آلوده. [ گ ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به گل : به کفش گل آلوده بر تخت شاه نشاید شدن کفش بفکن به راه.نظامی.گل آلوده ای راه مسجد گرفت ز بخت نگون طالع اندرگرفت.سعدی ( بوستان ).گل آلوده معصیت را چه کار.سعدی ( بوستان ).و رجوع به گل آلود شود.
( گل آلوده ) آلوده به گل آغشته به گل : گل آلوده ای راه مسجد گرفت زبخت نگون طالع اندر گرفت ... ( بوستان )