گل افکندن. [ گ ُ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گل انداختن. || مجازاً سرخ شدن گونه ها بمانند گل یا به رنگ دیگر درآمدن : سرخی رخساره آن ماهروی بر دو رخ من دو گل افکند زرد.
فرخی.
و رجوع به گل انداختن شود.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - انداختن گل . ۲ - سرخ شدن گونه ها همچون گل گل انداختن : سرخی رخسار. آن ماهروی بر دورخ من دو گل افکند زرد . ( فرخی )
