گل افروز حمرا

گل افروز، حَمرا (شیروان ۱۲۸۶ـ۱۳۶۹ش)
(نام اصلی: حمزه) نوازندۀ دوتار و خواننده، فرزند علی اکبر بخشی (گُل افروز). ترک زبان و از اعقاب ترکان سلجوقی مهاجر شمال خراسان بود. شیوۀ او در نواختن دوتار و خواندن آواز همانند شیوۀ پدرش بود. از نسل هشتم خانواده ای بود که در کار نواختن دوتار و خواندن آواز بودند. دوتار او ۱۰۵ سال قدمت دارد و از پدربزرگش محمدولی، که حافظ قرآن بود، به ارث مانده است. حمرا، براساس سنت نیاکانش، با دوتاری می نواخت که وترهای آن ابریشمین بود. این دوتار ۶۰ سال در دست او بود، و پس از او نیز فرزندش، روشن، آن را نگهداری می کند. از مهم ترین بخشی های شمال خراسان بود و در نواختن دوتار، خواندن آواز و داستان ها و روایت ها شیوه ای منحصر به فرد داشت. سرعت، مهارت بسیار، مضراب های پُر و اجرای فرازهای بسیار پیچیده در دوتار و آواز از ویژگی های حرفه ای او بود. در نقّالی نیز متبحّر بود و در روایت داستان ها و اجرای آواز تکنیک ها و تحریرهای منحصربه فردی داشت.