گفتگوهای مِلین اشاره به نشست مهّمی است که اهالی آتن و اهالی جزیره ملوس ( در جنوب دریای اژه ) ، سال ۴۱۶ قبل از میلاد مسیح، بعد از پیروزی یونان بر ایران، برگزار می کنند و در کتاب: «تاریخ جنگ پلوپونزی» صورت جلسه آن موجود است.
... [مشاهده متن کامل]
کتاب مزبور یکی از متون کلاسیک و نوشته ای اساسی در تاریخ سیاسی است و توسط مورّخ یونانی، توکودیدس ( توسیدید ) تدوین شده است.
ملوسی ها حاضر نبودند به اتحادّیه آتن بپیوندند و عَلم استقلال برافراشتند. آتن هم کشتی های جنگی خودش را به این جزیره فرستاد و آن را محاصره کرد و همزمان نمایندگانی را نزد رهبران جزیره فرستاد تا گفتگوها را جهت تسلیم آن ها به آتن دنبال کنند.
در این نشست نمایندگان آتن چنین می گویند: «ما جمله های پرآب و تاب بکار نمی بریم. مثلاً نمی گوئیم که چون سپاه ایران را شکست داده ایم حق داریم بر شما حکومت کنیم، یا چون از شما زیان های بسیار دیده ایم، حق داریم بر شما بتازیم. اینگونه حرف های دهن پرکن را هیچ کس باور نمی کند. از شما انتظار نداریم بگوئید که شهرتان را گرچه مهاجران اسپارتی تأسیس کرده اند، در جنگ جانب اسپارت را نگرفته اید، یا هرگز ضرری به ما نرسانده اید. با این سخنان نمی توانید در ما اثر ببخشید. بهتر است سعی کنید با توجه به شیوه تفکر هر دوی ما، آنچه بدست آوردنش برای شما میسر است را بدست آورید»
همان گونه که ما می دانیم و شما نیز می دانید، در منطق سرشت بشر، حق فقط وقتی به پرسش گرفته می شود که توازن قدرت وجود دارد، وقتی پای قدرت در میان است او تعیین می کند که قوی چه انجام دهد و ضعیف چه بپذیرد. قوی ترین سلاح شما امیدهای شما هستند که هنوز به بار ننشسته اند، تا زمانی که اسلحه در دستان شما بسنده برای حفظ شما در مقابل نیروهایی که هم اکنون علیه شما آماده شده اند نیست. به اندیشه فروروید که می باید تصمیمی برای کشور خود اتخاذ نمائید، کشوری که سرنوشت آن وابسته به یک تصمیم درست یا نادرست خواهدبود.
ساکنین جزیره ( ملوسی ها ) می گفتند می خواهیم بیطرف باشیم و دَم از حق و حقوق زدند. آتنی ها جواب دادند حقوق در دنیایی که در آن زندگی می کنیم به قدرتمندان تعّلق دارد، قدرتمندان هر آنچه می خواهند می توانند انجام دهند و ضعیفان می باید تحمل کنند…
«هم ما می دانیم هم شما که قانون فقط در ارتباط با دو قدرت هم وزن معنی پیدا می کند در غیر این صورت قوی ترها هر کاری که بخواهند می کنند و ضعیف ترها راهی جز تحمّل و رنج ندارند، دنیا این گونه به پیش می رود». ملوسی ها زیر بار این استدلال نرفتند و آتنی ها هم حقوق اخلاقی و انسانی مورد درخواست شان را با اعدام مردان جزیره و به بردگی بردن زنان و کودکان پاسخ دادند و کنترل جزیره را در دست گرفتند. دلیل این کار واضح بود. از پیروز کسی سؤال نمی کند.
... [مشاهده متن کامل]
کتاب مزبور یکی از متون کلاسیک و نوشته ای اساسی در تاریخ سیاسی است و توسط مورّخ یونانی، توکودیدس ( توسیدید ) تدوین شده است.
ملوسی ها حاضر نبودند به اتحادّیه آتن بپیوندند و عَلم استقلال برافراشتند. آتن هم کشتی های جنگی خودش را به این جزیره فرستاد و آن را محاصره کرد و همزمان نمایندگانی را نزد رهبران جزیره فرستاد تا گفتگوها را جهت تسلیم آن ها به آتن دنبال کنند.
در این نشست نمایندگان آتن چنین می گویند: «ما جمله های پرآب و تاب بکار نمی بریم. مثلاً نمی گوئیم که چون سپاه ایران را شکست داده ایم حق داریم بر شما حکومت کنیم، یا چون از شما زیان های بسیار دیده ایم، حق داریم بر شما بتازیم. اینگونه حرف های دهن پرکن را هیچ کس باور نمی کند. از شما انتظار نداریم بگوئید که شهرتان را گرچه مهاجران اسپارتی تأسیس کرده اند، در جنگ جانب اسپارت را نگرفته اید، یا هرگز ضرری به ما نرسانده اید. با این سخنان نمی توانید در ما اثر ببخشید. بهتر است سعی کنید با توجه به شیوه تفکر هر دوی ما، آنچه بدست آوردنش برای شما میسر است را بدست آورید»
همان گونه که ما می دانیم و شما نیز می دانید، در منطق سرشت بشر، حق فقط وقتی به پرسش گرفته می شود که توازن قدرت وجود دارد، وقتی پای قدرت در میان است او تعیین می کند که قوی چه انجام دهد و ضعیف چه بپذیرد. قوی ترین سلاح شما امیدهای شما هستند که هنوز به بار ننشسته اند، تا زمانی که اسلحه در دستان شما بسنده برای حفظ شما در مقابل نیروهایی که هم اکنون علیه شما آماده شده اند نیست. به اندیشه فروروید که می باید تصمیمی برای کشور خود اتخاذ نمائید، کشوری که سرنوشت آن وابسته به یک تصمیم درست یا نادرست خواهدبود.
ساکنین جزیره ( ملوسی ها ) می گفتند می خواهیم بیطرف باشیم و دَم از حق و حقوق زدند. آتنی ها جواب دادند حقوق در دنیایی که در آن زندگی می کنیم به قدرتمندان تعّلق دارد، قدرتمندان هر آنچه می خواهند می توانند انجام دهند و ضعیفان می باید تحمل کنند…
«هم ما می دانیم هم شما که قانون فقط در ارتباط با دو قدرت هم وزن معنی پیدا می کند در غیر این صورت قوی ترها هر کاری که بخواهند می کنند و ضعیف ترها راهی جز تحمّل و رنج ندارند، دنیا این گونه به پیش می رود». ملوسی ها زیر بار این استدلال نرفتند و آتنی ها هم حقوق اخلاقی و انسانی مورد درخواست شان را با اعدام مردان جزیره و به بردگی بردن زنان و کودکان پاسخ دادند و کنترل جزیره را در دست گرفتند. دلیل این کار واضح بود. از پیروز کسی سؤال نمی کند.
