گفتارهایی در باره ی علوم اجتماعی

در خبرها آمده بود که؛
" آیناز کریمی دختر ۱۶ ساله کازرونی در اثر برخورد بد و فحاشی مدیر مدرسه روستای دریس، وقتی به منزلشان در روستای طالقانی می رود، از خشم و غصه و عصبانیت، در انباری خانه شان با شال خود را اعدام می کند. به عبارتی دیگر با خودکشی به زندگی خویش پایان می دهد. "
در گذشته، مرسوم بود عوامل تعلیم و تربیت هر طور برخورد می کردند، دانش آموزان آنرا نوعی دلسوزی و نصیحت برای پیشرفت خودشان تلقی می کردند. و خشم معلم را از مِهر پدر و مادر شان بهتر می دانستند. اما امروز دانش آموزان در سن نوجوانی، قدرت درک و استقلال خواهی آنها بالا رفته است. برخورد منفی و سرزنش بیشتر از خطایشان را نمی پذیرند. حال اگر آن برخورد از دایره ی ادب و فرهنگ و اخلاق خارج باشد، قابل قبول نمی باشد. در برخی شهرهای کوچک هنوز از این شیوه های قدیمی برای تنبیه و سرزنش دانش آموزان استفاد می شود، که دانش آموز امروز اهانت به خود و خانواده شان را نمی پذیرند. امید است متولیان تعلیم و تربیت ، شیوه های جدید و درست برخورد با دانش آموزان را اعمال نمایند. در واقع هر انسانی محصول فرهنگی - اجتماعیِ جامعه ی خویش می باشد.

برخی بر آین باورند ، که توسعه نباید، نتیجه اش به نابودی اقشار ضعیف و به هم ریختن نظام اجتماعی و اقتصادی و سیاسی جامعه صدمه بزند، و پیشرفت نامتوازن آنها به شکل شکننده و آسیب زایی پایان پذیرد.
برنامه ای که رفاه مردم، و نظم اجتماعی، و شیرازه ی امور جامعه را مختل و به چالش بکشاند، برنامه توسعه آفرینی نیست، به عبارتی دیگر، توسعه ی کار آمد، و نجات بخش مورد نظر آن برنامه و طراحانش، شوربختانه به فقر، سالخورده شدن سن ازدواج، نا امنی، رقابت ناسالم اقتصادی، شکاف طبقاتی و نسلی، افزایش جرم و جنایت، قتل و غارت و خودکشی، و دزدی، ناتوانی در ارتباط باهمنوعان، بیکاری، و عدم تعاون و همیاری، و تقاضا برای مسکن، بی خانمانی، مهاجرت، گور خوابی و کولبری، و صدها مشکل دیگر را بدنبال دارد. . . . در دنیای پر از تغییر و شتاب آثارش بر کشورهای فقیر آن است، که انسان تنها و بدون حامی را با ده ها آسیب اجتماعی، اقتصادی، وبهداشتی، و سیاسی، نظامی تنها می گذارد. برعکس برای باندهای مافیای خویش رونق اقتصادی و زندگی لاکچری خاصی را مهیا می کنند. چنین روند که قاطبه ی مردم در رنج و سختی باشند، از نظر عقل سلیم و رشّاد مردود است.
ارنست اف شوماخر در کتاب "کوچک زیباست"، چنین نوشته است؛
"ره آورد گفتمان غالب سرمایه داری در تئوری های توسعه چیزی نیست جز نگاه مکانیکی به انسان و اجتماع، تلاش برای رشد صرف اقتصادی به هر قیمتی، توسعه لجام گسیخته صنعتی با تبعات تلخ زیست محیطی، ترافیکی، افزایش شدید شکاف طبقاتی و … اما در این میان هستند متفکران و متخصصانی که در حوزه اقتصاد جنبه های انسانی حیات بشر را نیز مدنظر قرار می دهند و نگاه متفاوت تری به مسائل توسعه داشته و آن را امری اجتماعی - اقتصادی می بینند.
کتاب �کوچک زیباست� نوشته شوماخر از نخستین کتاب هایی بود که توسعه لجام گسیخته اقتصادی را زیر سوال برد و با انتشار دیدگاه های خود انقلابی در عرصه تئوری پردازی توسعه ایجاد کرده است. " ( اقتباس از فضای مجازی )
در واقع شوماخر ( متولد۱۹۱۱ - متوفی۱۹۷۷ ) اقتصاد افسار گسیخته مصرف گرایی را به چالش می کشد، و به اقتصاد با ابعاد انسانی توجه کرده است. و اهمیت مردم و جامعه را یاد آوری می کند ، و به ما بینش می دهد، تا اقتصاد را از چنین زاویه ای ببینیم.
متاسفانه انسان امروز تنهاست. خودش نقش طایفه و قبیله را دارد، در این تنهایی، کمتر کسی انسانهای تنها را درک می کند، و در گفتمان ها جنبه ی مفاهمه، و درک متقابلی بین اشخاص کمتر ، ملاحظه می شود. انسانهای تنها گرچه در بین جمع هستند، اما احساس تنهایی می کنند. فرد گرایی و بدست آوردن امکانات، و زیاده خواهی به قیمت نابودی دیگران، امان خیلی ها را بریده است.
شتاب تغییرات در اکثر زمینه های اجتماعی و اقتصادی، سستی بنیان خانواده، بزهکاری و اعتیاد جوانان، شکست عشقی، بی وفایی، ضعف بنیه ی علمی در سطح آموزشگاه ها و دانشگاه ها، آوارگی، مهاجرت، افسردگی، پوچگرایی، و هزاران آسیب مختلف در اقتصاد ، و توسعه به قیمت شکسته شدن استخوان مردم فقیر ، و گرفتارشدن اقشار گوناگون در رنج و محنت، برای پیشرفت اقتصادی صرف و توسعه ی افسار گسیخته و مافیای اختلاسگر را می توان اشاره نمود. در واقع حکایت این پیشرفت اقتصادی بسان تداوم جنگی است، که پایانش نابودی مردم و زیر ساخت های آنهاست

انسانها در هنگام خرید خانه و یا ساختن مسکن، به همسایه ها و افرادی که در یک مجتمع زندگی می کنند، معمولا" ارزیابی نسبی به عمل می آورند. در تعیین همسفر نیز چنین خواهد کرد.
انسان در تشکیل جامعه ویا سکونت در یک محله، و. . . سازگاری و عُلقه و حداقل مهربانی و وفاق اجتماعی را خواستار است، و اگر افراد ساکن در یک محله به قواعد رفتاری مناسب، و تعیین کننده ، و تایید وفاق اجتماعی در بین آنها متداول نباشد، اعضای آن محله از آسایش و آرامش و تناسب نسبی برخوردار نیستند، چون حسادت، ودشمنی و خود برتر بینی ، و رقابتهای منفی و عدم خیرخواهی نسبت به همدیگر در بین آنها ریشه دوانده و شکل گرفته است.
از برآیند لغت نامه ها ی معتبر، وفاق به معنی هماهنگی، سازگاری، همراهی، یک دلی و یک جهتی است و نقطه مقابل نفاق و ناسازگاری و ناهماهنگی است.
مفهوم وفاق اجتماعی با همبستگی، انسجام و نظم اجتماعی نزدیک است و معمولاً در کنار هم و در ارتباط با یکدیگر بکار می روند.
( اقتباس از رایانه )
در واقع، وفاق اجتماعی، شکلی از ارتباط است که د ر آن گروهی از مرد م ( د رون مرزهای جغرافیایی، مثلاً د اخل مرزهای یک کشور ) ، توانایی و مهارت برای تشریک مساعی را نشان می د هند و این خود فضا را برای بروز تغییر خوب ( توسعه به تعبیر چمبرز ) به وجود می آورد . وفاق اجتماعی د ر زمانهای مختلف، شرایط بحران یا د وران شکوفایی و رشد ، قابلیت تعاون، همکاری و نظم شهروند ان را افزایش می د هد و از این طریق د ر شکل بخشید ن به عملکرد های مثبت ایفای نقش می کند .
[قجری حسینعلی، بابایی امید. تبیین جامعه شناختی وفاق اجتماعی در شهرکرد رفاه اجتماعی ۱۳۹۹; ۲۰ ( ۷۸ ) :۱۳۶ - ۱۰۹]
[در حال حاضر یا امروزه ]وفاق اجتماعی و تضاد اجتماعی‘ نظم اجتماعی و تغییر اجتماعی ‘ فرد و جامعه‘ ساخت و کنش و غیره همگی دو وجه یک سکه قلمداد می شوند و همزمان مطمح نظر قرار می گیرند. اگر یکی از آنها صرفاً مورد توجه قرار گیرد بیشتر به لحاظ تحلیلی است و نه به سبب چشم پوشی و یا احیاناً جهل
( اقتباس از مقاله وفاق اجتماعی، مسعود چلبی )
دین را می توان یکی از عوامل همبستگی و وفاق اجتماعی جوامع دانست. زیرا دینداران واقعی همزیستی مسالمت آمیز باسایر مردم با هر دین و مذهبی دارند. همانطور که بیشتر ایرانیان اصیل و دین باور با مردمی که عقاید متفاوتی با آنها دارند، دارای همگرایی و انسجام اجتماعی قابل قبولی هستند.
پیامبر آخرالزمان ( ص ) در نهج الفصاحه می فرماید؛
" مرض های امتهای قبل ( مانندحسد، کبر، حرص، و دشمنی ) در شما نفوذ کرده است، حسد و دشمنی که تراشنده ی دین است.
به خدایی که جان محمد به کف اوست، به بهشت نمی روید، تا موءمن شوید، و موءمن نشوید تاهمدیگر را دوست دارید. ( نقل به مضمون ) در اینجا همدلی و وفاق اجتماعی و دوست داشتن یکدیگر و بذل عواطف را شرط موءمن بودن و به نوعی شهروند خیرخواه معرفی می کند.
امیداست وفاق اجتماعی جوامع موجب رشد و توسعه ی همه جانبه ی کشورها رافراهم نماید.

آب دریا را اگر نتوان کشید
هم به قدر تشنگی باید چشید
به جرئت می توان گفت؛ مردم خلّاق ، مبتکر، و پایبند به علم و ادب و اخلاقِ فلات ایران، را باید گهواره ی تمدن جهان دانست. زیرا از زمان کشف آتش، و بعد آهن، روند یکجانشینی، و وضع قوانین، خلق شاهکارهای معماری، هنرهای نقش برجسته، مجسمه سازی، نوشته های گِلی و ساختن ابزارها، و ظروف مختلف، و قدرت پیش بینی های کاهنان و منجمان و دانایان آنها، همه و همه در پذیرش نکات آموزنده، و تسهیل در ارتباطات، و اهمیت دادن به خون و نژاد، و سالم سازی نسل، و توان همزیستی با دیگران، و همچنین آزادی در انتخاب زبان و باورها و اظهار عقاید و مذاهب و آیین و سنن هر جامعه و احترام به زنان و خرده فرهنگها و عدم بی حرمتی به باورهای دینی ملل گوناگون، ، همه در روش و منش این مردم طبق متون و روایات و فرهنگ و تمدن و آثار برجا مانده از این نجیب زادگان ، می توان به عظمتِ فرهنگ و تمدن آنها پی بُرد.
"جامعه شناسان فرهنگ هر جامعه را اساس تمدن آن جامعه می دانند اما از آنجا که تمدن موروثی نیست بلکه آموختنی است، این فرهنگ است که نقش انتقال تمدن را به عهده دارد.
فرهنگ را مجموعه پیچیده ای از دانش ها؛ باورها؛ هنرها؛ قوانین؛ اخلاقیات؛ عادات و هرچه که فرد به عنوان عضوی از جامعه از آن فرامی گیرد تعریف می کنند. این مفهوم، راه مشترک زندگی، اندیشه و کنش انسان را بیان می کند. بنابر تعریف یونسکو، فرهنگ عبارت است از خصوصیات معنوی مادی و فکری و عاطفی که به یک جامعه هویت می بخشد. فرهنگ میراث ملی و بستر رفتارهای اجتماعی است.
درواقع فرهنگ، یک مجموعۀ نظری است که در جنبه های عملی و اجرایی به تمدن تبدیل می شود؛ لذا تمدن با فرهنگ همراه است و هر دو بر هم تاثیرات مثبت و منفی می گذارند.
تمدن در واقع گونه پیشرفته ای از جوامع انسانی است. کلمه تمدن از واژه لاتین civis به معنی شهروند گرفته شده است لذا هر جامعه پیچیده ای که دارای ساختار یکجانشینی باشد، طبقات اجتماعی در آن شکل گرفته باشند و توسط یک سیستم مدیریتی سازمان دهی شود یک تمدن را شکل می دهد.
شاید بارزترین نشانه یک جامعه متمدن این باشد که اعضای آن همه وقتشان را برای رفع نیازهایشان صرف نمی کنند بلکه کارها میان اعضای آن جامعه تقسیم شده است و هر عضو به یک کار تخصصی مبادرت می ورزد. " ( تلخیص مقاله ی واکاوی تفاوت فرهنگ و تمدن، حمید نخّعی - سال ۱۴۰۲ - اقتباس از رایانه )
برخی معتقدند تمدنهایی مانند سومراز ساکنان همین فلات بوده اند. تمدن عیلام، پیشدادیان، هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و هر حکومت کوچک و بزرگی از خاندانهای ایرانی ، که بپا خاسته اند، و بر اریکه ی قدرت نشسته اند، بیشتر تلاششان بر راستی و درستی ونیک گفتاری و خرم دینی تداوم مجد و هیمنه ی امپراتورها، و شاهنشاهان بزرگ بوده است. آنها در تشخیص دین آخر الزمان به خوبانی گرایش داشتند که مولود طبیعی خوب دینان را در کلام و عمل خویش به اثبات رسانده بودند.
فرهنگ و تمدن ایران به شکلی در خشش داشته و دارد، که اقوام و طوایف غیر متمدن به فلاتش را با علم و فرهنگشان، مدنی می کردند. این بحث بسیار طولانی است. نگارنده به همین بسنده می کند. امید است همه در شکوفایی فرهنگ و تمدن این سرزمین باستانی کوشش کنیم. انشاء الله

بدترین شکل برخورد با راه های پیشگیری آسیبها، و بررسی نیازها و تشکیل کارگاه ها و کارگروه ها و تریبونهای ترویجی و مساله شناسی در ابعاد مختلف را افراد غیر متخصص و نا آگاه کالبد شکافی و راهکار ارائه نمایند.
جای گفتمان صاحبنطران، و دعوت رسمی از آنها توسط ادارات و نهادها خالی است.
در دنیای جدید شایسته است به شکل میزگرد، و تبیین و موشکافی و ارائه راه حل بر مبنای علمی و انسانی و تخصصی، مسائل "مبتلابه"مورد بررسی قرار گیرد.
درجامعه های در حال توسعه، ، از جمله کشور خودمان، مشکلات و مسائل و آسیب های گوناگونی وجود دارند. اما روش پیشگیری از آسیب ها. روش فکر کردن، و بررسی آنها را هنوز بطور علمی و عملی آموزش های لازم را به افراد ارائه نشده اند. با سخنان کلیشه ای و غیر علمی، نباید بودجه ها را هدر داد. در هر کاری باید از متخصصان آن کار کمک گرفت، تا کارها در مسیر واقعی خویش قرار گیرند.
به عبارتی دیگر، نباید افراد غیر متخصص و همه چیز خواه و در هر موردی اظهار نظرهای غیر کارشناسی نمایند. دنیای سیستمی امروز نیازمند آن است، که هرچیزی را درقد و اندازه ی خویش بررسی کرد. در واقع بین اجزاءِ خرده نظام ها هماهنگی ایجاد کرد. تا یک سیستم عملکرد بهینه داشته باشد.

آدمهای بی برنامه، و با تعلیم و تربیت غیر پیشرفته، و جامعه پذیری ناقص، به ندرت موفق به پیشرفت علمی و اجتماعی و زندگی متعادل در ابعاد گوناگون از جمله ، بهداشتی، فرهنگی، و خانوادگیو. . . . می شوند.
انسانی که نمی داند، دنبال چیست ، بسان روحی سر گردان می باشد، که به دور خویش و سر در گم می لولد، و ره به جایی نمی برد.
بیشتر آنها که به انتهای خط و کوچه ی بن بست زندگی می رسند، در اثر افکار پریشان و اطلاعات طبقه بندی نشده، گرفتار شده، و ناتوانی در درخشش و ره پویی درست، شوربختانه آنها را به یاءس و نا امیدی کشانده است.
در واقع نهایت، و آخرش به شکست، و سرنوشت بدی برایشان رقم می خورد.
تربیت نسل حاضر بیشتر مجازی و نقش گفتمان و بذل عواطف به شکل سنتی در جامعه رخت بر بسته است. اعمال غیر عقلانی و انسانی در برخی از رفتارهای بشر شیوع پیدا کرده است. برخی معتقدند یکسری از رفتارهای ما که عقل و شرع آنرا نمی پسندد. و تداوم آنها به زیان بشریت است، را در قالب دانایی ها ی شیطانی، و شدت فعالیت عوامل ضد انسانیت قابل طبقه بندی است.
انسانهایی که در زندگی هدف سازنده و پویا ندارند، و باری به هر جهتی، و گُتره ای زندگی می کنند، قادر به خدمت و انجام درست هیچ کاری را ندارند. استعداد یابی و تعیین رشته های تحصیلی شایسته است، که به وسیله ی مربیان و معلمان کار آمد و دانا منجر به تخصص واقعی در امری علمی، و یا کار و حرفه ای عملی دست می یابند.
خیلی از ما دچار پراکندگی فکری و علمی و حرفه ای می شویم. و همین بزرگترین مانع در اثر گذاری مثبت و مفید ما در جامعه خواهد شد. شاید بی ربط نباشد که صمد بهرنگی در نوشته ای از حال و روز مردم امثال خودش را چنین بیان می کند؛ "ما کج و معوج روئیدیم و بزرگ شدیم"
منظور آن است که تعلیم و تربیت ما باتوجه به قدرت عرف و سنتها، واستفاده نکردن از تعلیم و تربیت مدرن برای پرورش دانش آموزان در خانه و مدرسه و جامعه ، حال روز برخی کشورهای جهان سوم می باشد.
صمد بهرنگی دربارهٔ خودش گفته است:�قارچ زاده نشدم بی پدر و مادر، اما مثل قارچ نمو کردم، ولی نه مثل قارچ زود از پا درآمدم. هر جا نَمی بود، به خود کشیدم؛ کسی نشد مرا آبیاری کند. من نمو کردم… مثل درخت سنجد کج و معوج و قانع به آب کم، و شدم معلم روستاهای آذربایجان. پدرم می گوید: اگر ایران را میان ایرانیان تقسیم کنید، از همین بیشتر نصیب تو نمی شود. �
( �یادی از صمد بهرنگی در سالگرد تولدش�. خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا ) . ۳ تیر ۱۳۹۱. دریافت شده در ۷ تیر ۱۳۹۳. ) و ویکیپدیا
در هرصورت ما در شرایط بد فرهنگی هستیم. معلمان درمانده و بی پناه ما که تمام دغدغه، و همّ و غمشان بر آوردن معیشت خود و خانواده شان می باشد، چنین "شب زدگانی"، قادر به خلق نور علم و معرفت، و انتشار آن به جامعه نخواهند بود. عملکرد ضعیف معلم، و مهم نپنداشتن آن بطور ذهنی و عینی و عملی، از جانب متولیان و مقامات ذیربط حاصلش آن است که برخی دانش آموزان بی رغبت به علم آموزی، پرخاشگر، و بی توجه به درس و مشق شده، و گاه آداب و هنجارهای آموزشی و پرورشی را براحتی و با گستاخی تمام زیر پا می گذارند. مشاهدات عینی حکایت از دانش آموز سالگی افراطی دارد.
امید است متولیان امر تحولی اساسی و مثبت و سازنده در آموزش و پرورش و خانواده بوجود آورند. انشاء الله

با توجه به آنکه یکی از شاخص های پیشرفت و توسعه ی اقتصادی، در هر منطقه، برخورداری از جاده ی مناسب و استاندارد می باشد، اما منطقه ی اقتصادی انارستانهای سیآو از چنین نقیصه ی بزرگی رنج می کشند. و طبق مشاهدات عینی و سوال ازبرخی صاحبان باغات انار در سیآو به دلیل جاده ی خطر آفرین ، و اعصاب پریشان فعالان در این حرفه، گویا مشتری ها کم شده بودند. این تلاشگران فصلی که بی وقفه کار می کردند. طرز برخوردشان نامتعارف و رگه ای از خشونت با ارباب رجوع و مشتریان را به اذهان متبادر می کرد. کار بسیار زیاد باغداران و عوامل آنها و محصول مرغوب و درآمد ی که با تلاشهایشان هم نوا نبود، چنین مشکلی را قابل مشاهده کرده بود. زنان و مردان فعال در این عرصه اقتصادی از شرایط مطلوبی برای کار و بازار یابی اصولی، و فروش منطقی محصولشان واقعا" در رنج بودند. به عنوان یک شهروند که مشکلات اظهار شده را از نزدیک ملاحظه کرده است. از متولیان شهرستان و استان تقاضا دارد، نسبت به جاده ی مواصلاتی کوهنانی و دوبانده کردن آن تمهیدی عملی عنایت کنند. جاده های بین مزارع و جای استراحت برای مشتریان را در دستور کار داشته باشند. ازچند نرخی جلوگیری شود. از طرفی دیگر نیز مسائل ترویجی کشاورزی و مددکاری اجتماعی را در نحوه ی ساعات کار، برخورد بامردم، و نرخ گذاری بهینه که نه سیخ بسوزد ، و نه کباب را اعمال نمایند. و بین فروشنده و خریدار در این صنف، تعادلی منطقی را برقرار نمایند. انسان از رنج بسیار باغداران و شاید درآمد نا کافی از این محصول برای یکسال آنها ناراحت می شود. به امید دیدن جاده ای مناسب و استاندارد، در شاءن مردم و مسافران .

زندگی موهبت، لطف و رحمتی الهی است که خالق حکیم طبق سلسله علل و عواملی آنرا به انسان و سایر موجودات بخشیده است، تا انسان با فرصت و عمری که دارد، چگونه عمل می کند؟
مولوی این موهبت الهی به موجودات، به ویژه انسان راچنین آورده است؛
ما نبودیم و تقاضامان نبود
لطف تو ناگفته ی ما می شنود
ویا:
من نکردم خلق تا سودی کنم
بلکه تا بر بندگان جودی کنم
انسان محصول خانواده و محیط اجتماعی خویش است. ابتدا یکسری معلومات را می آموزد، سپس افراد و نهادهایی در جامعه پذیری فرد موءثرند. نهایت آنکه انسان به وسیله ی عقل و اراده اهداف و معیارهایی را برای تداوم زندگی بر می گزیند.
انسانها در جریان زندگی، حوادث و آموزشهای خوب و بدی را تجربه می کنند، عقلانیت رفتاری حکم می کند، انسان باید زندگی کردن را برخودکشی نمودن ترجیح دهد. انسان قطعا" بعد از عمری زندگی، طعم مرگ را خواهد چشید. پس حالا که مرگ در کمین است، زندگی باید کرد، تا به معیارهای دلخواه خویش جامه ی عمل بپوشد.
معیارهای زندگی خوب از نظر روانشناسی:
۱ - درک و پذیرش اشتباهات
۲ - تلاش برای افزودن آگاهی و رشد شخصیت
۳ - همدلی و ارتباطات سازنده
۴ - خود دوستی از مهم ترین معیارهای زندگی خوب از نظر روانشناسی
۵ - توجه به خواسته ها و نیازها
۶ - ارزش قائل شدن به خود
۷ - عدم وابستگی و آماده تغییر
( استفاده از رایانه )
سبک زندگی افراد برمبنای خانواده و دوستان، و محیط اجتماعی متفاوت است
برخی از مردم به دلایل مختلف تصمیم می گیرند که خودکشی کنند. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا ( CDC ) ، خودکشی سومین علت مرگ و میر در سنین ۱۵ تا ۲۴ سالگی است. علاوه بر این گفته می شود که هر فرد در این سن و سال قبل از اینکه خودکشی موفقیت آمیزی داشته باشد، حداقل ۲۵ بار اقدام به خودکشی می کند. زمانی که این جوانان و نوجوانان در خانه به سلاح گرم[وابزار و داروهای قتاله] دسترسی داشته باشند، خطر خودکشی به طرز چشمگیری افزایش پیدا می کند. ( اقتباس از رایانه )
این آمار بسیار قابل تامل است. چه عواملی می تواند باعث شود که یک جوان ترجیح دهد به زندگی اش پایان دهد؟ دلایل زیادی وجود دارد که احساس کنیم زندگی معنا و ارزشی ندارد؛
مثلا: شکست های پشت سر هم، معلق بودن، احساس زیادی بودن، بی برنامه و بی هدف بودن، توانایی نداشتن در ثابت کردن خود، برآورده نکردن انتظارات شخصی، برآورده نکردن انتظارات والدین و …. . و عواملی از این قبیل ممکن است فرد را از زندگی مستاصل و نا امید کند، و دست به انتحار بزند.
ضمنا" باید اذعان نمود، فقط نوجوانان و جوانان ۲۰ و چند ساله نیستند که تصمیم می گیرند خودکشی کنند، بلکه بسیاری از بزرگسال ها هم احساس پوچی و ناامیدی مفرط می کنند و به جای ادامه ی زندگی تصمیم به تمام کردن آن می گیرند. گاهی اوقات، افسردگی و ناامیدی به انسان ها اجازه نمی دهد تا زیبایی زندگی را ببینند.
در واقع زندگی ما را به یادگیری دعوت می کند. ما می توانیم از هر لحظه ی آن چیزی یاد بگیریم.
انسان موجودی اجتماعی است، همین باعث شده که زندگی ما فقط متعلق به خودمان نباشد. زندگی ما متعلق به کسانی هم هست که دور و اطراف مان هستند. ما باید مراقب خودمان باشیم به خاطر اینکه، لااقل برای عده ای از همنوعان و خویشان مهم هستیم. شاید گاهی اوقات این موضوع را فراموش کنیم، ولی به خاطر انسان های عزیز زندگی مان هم که شده باید از خودمان مواظبت کنیم.
زندگی در جریان است، و با مرگ ماهم زندگی در دنیا برای بنی نوع آدم و سایرموجودات ادامه دارد. بنابراین قدر زندگی و فرصتی که کائنات در اختیار ما گذاشته است، را بدانیم. بزرگترین معیار در حیات اجتماعی رعایت اخلاص و ادب می باشد.

کوروش کبیر بنیانگذار حکومت هخامنشی است. وی از مادر به آخرین پادشاه ماد بر می گردد، و از پدر به خاندان و قبیله پارس می رسد.
در سال ۵۵۹ قبل از میلاد به پادشاهی رسیده، و در سال ۵۲۹ پیش از میلاد چهره در نقاب خاک کشیده است.
چند سخن آموزنده، از کوروش کبیر پادشاه عادل هخامنشی:
۱ - "ای پسر من نیکو کار باش نه بدکار زیرا زندگانی انسان جاودان نیست و هیچ چیز از کردار نیک لازمتر نمی باشد. "
انسان عمرش محدود بوده، و تنها نیکو کاری از وی به یادگار می ماند. شواهد تاریخی گواهی می دهد، هر شخص یا گروهی که برمبنای هماهنگی با کائنات خداوند بوده است. آنها به حقیقتی غیرقابل انکار دست یافته اند، که وجدان جمعی، عظمت و نیکو کاری آنها را می ستاید. چنین افرادی بر دلها حکومت می کنند. مخالفت با مشروعیت و عظمت چنان افرادی مانند حضرت علی، پیامبران و پادشاهان عادل و با درایت، یک تلاش بیهوده است.
۲ - "من کورش هخامنشی فرمان دارم که بر مردمان ملال نرود که ملال مردمان ملال من است و شادمانی مردمان شادمانی من. بگذارید هر کس به ایین خویش باشد. زنان را گرامی بدارید. فرودستان را در یابیدو هر کس به تکلم قبیله خویش سخن گوید. گسستن زنجیرها آرزوی من است. ما شب و شقاوت را خواهیم زدود و زندگی را ستایش خواهیم کرد. تا هست سرزمین من اسمانی باد. "
زدودن ملال و غبار غم، از چهره ی مردم یکی از پایه های خدمت به مردم است.
سعدی شیرازی هم چنین آورده است، که خدمت و عملِ بدون سخن و تبلیغات را مهم می داند.
طریقت به جز خدمت خلق نیست
به تسبیح و سجاده و دلق نیست
تو بر تخت سلطانی خویش باش
به اخلاق پاکیزه درویش باش
به صدق و ارادت میان بسته دار
ز طامات و دعوی زبان بسته دار
قدم باید اندر طریقت نه دم
که اصلی ندارد دم بی قدم
به عبارت دیگر، کوروش هخامنشی، برای ملتش، شادمانی، زدودن غم، آزادی در انتخاب دین و آیین، احترام به حقوق زنان و گرامیداشت مقام زن، از جانب حاکمان و مردم.
در سخنان کوروش، رسیدگی جدی به فرو دستان ، آزادی در زبانها و آئینها، گسستن زنجیرها، مبارزه با ظلم و شقاوت، و ستایش زندگی و داشتن رفاه جامعه، جزو وظائف حکومت دانسته است. در همین چند جمله نقش کوروش کبیر و فهم بلند و اصلاحی وی را در بیش از دوهزار و پانصد سال پیش به بشریت قابل تاءمل و بررسی است.

دانش پژوهان و دانش دوستان معمولا" غریبان زمانشان هستند. زیرا در طول تاریخ کم و بیش افرادِ تراز اول علمی، و ادبی، و. . . از جور مردم حق ناشناس، و قدر نشناس، و نا آگاه و. . . مورد بی توجهی واقع شده اند، یکی از این بزرگان که مظلوم زمانه اش بود، حکیم ابوالقاسم فردوسی بود، که انسان وقتی سرگذشتش را می خواند سیل اشک در چشمها جاری می شود.
هر شاعر، نویسنده، پزوهشگر، مورخ، دانشمند، فیلسوف، مخترع و دانشوری، و . . . . از سطح پائین تا سطح بالا معمولا" جفاهای کوچک و بزرگی را تحمل کرده اند.
در زمان قدیم دانشور و نویسنده ای کتابی می نویسد. ولی مردم زمانش در باغ کتابخوانی و قدر دانی نیستند.
وی می گوید؛
کتابی نوشتم به صد گاز و واز
ترسم کتابم بفروشند به نرخ پیاز
حافظ شیرازی هم چنین سروده است؛
فلک به مَردمِ نادان دهد زِمامِ مراد
تو اهل فضلی و دانش، همین گناهت بس
هوایِ مسکن مألوف و عهدِ یارِ قدیم
ز رهروانِ سفرکرده، عذرخواهت بس
به مِنَّتِ دگران خو مَکُن که در دو جهان
رضایِ ایزد و اِنعامِ پادشاهت بس
به هیچ وِردِ دگر نیست حاجت ای حافظ
دعایِ نیمْ شب و درسِ صبحگاهت بس
کلیم کاشانی نیز چنین سروده است؛
مکتوب را زدرد دل از بس گران کنم
گر سیل نامه بر شود آن را نمی برد
قانون گردباد بود روزگار را
جز خار و خس زمانه به بالا نمی برد
صامت بروجردی، اشعار زیبایی در این راستا دارد، که بالا نشینان نا لایق و ناشایسته سالاران را به خوبی تشریح می کند، که جامعه قدر لایقان و شایسته سالاران را بدانند، و آنها را بهتر بشناسند.
دود اگـر بـالا نشیند کـسـر شـأنِ شـعـله نیست
مایه ی اصلِ نسب در گردشِ دوران زر است
متّصل خون می خورد تیغی که صاحب جوهر است
آهـن و فـولاد از یک کوره می آید بـرون
این یـکـی شمشـیـر گـردد، آن یکی نعـل خـر است!
کـرّه ی اسـب از نـجـابـت در تـعـاقـب مـی رود
کـرّه ی خــر از خـریـّت پـیـش پیشِ مــادر اسـت
شـاه اگـر مفلس شود قربی نـدارد در جهـان
داخـل نـادان شـمـارنـدش اگــر اسـکـنـدر اسـت
کـاکـل از بـالانـشـیـنـی رتـبـه ای پـیـدا نـکـرد
زلف از افـتـادگـی هـمـسـان مشک و عنبر است
ناکسی گر از کسی بالا نشیند عیب نیست
روی دریـا خـس نـشـیـنـد ، قعـرِ دریا گوهـر است
دود اگـر بـالا نشیند کـسـر شـأنِ شـعـله نیست
جـای چشـم ابـرو نـگـیـرد گر چه او بـالاتـر است
سـبـزه پـامـال اسـت در زیـرِ درخـتِ مـیـوه دار
گرچه این سبز است و زیبا لیک آن شیرین تر است
شصت و شاهد هر دو دعویِ بزرگی می کنند
پـس چـرا انـگـشـتِ کوچـک لایـق انگشتر است؟
گــر تـنـور زنـدگـی شـد سـرد نـبـود چـاره ای
خـدمـت آتـش بـبـایــد کـرد تــا هیـزم تــر اسـت
�صـامـتـا� عیب خودت را گـو نه عیبِ دیـگـران
هـر کـه عـیـبِ خـود بـگـویـد از هـمـه بالاتر است.
( دیوان صامت بروجردی )
در ابیات آخر این قطعه شعر صامت بروجردی، خود شکستن را مطرح می کند، و انسان خوب و معلم شایسته معمولا" به دنبال شناخت عیوب خویش و اصلاح خودشان از آن عیوب هستند. در واقع این یک اصل است، که انسان باید ارّه باشد، نه تیشه،
یعنی بسان ارّه اگر عیبی از دیگران می گوید و جایی را می بُرد، یک عیب ها از خودش را اعلام کند. انسان نباید مثل تیشه باشد، که فقط به نفع خودرفتار کند و اثر گذار باشد و به عبارتی یکطرفه و تنها به قاضی برود.

ای برادر تو همان اندیشه ای
مابقی خود استخوان و ریشه ای
گر گل است اندیشه تو گلشنی
ور بود خاری تو هیمه گلخنی
( مولوی )
اندیشیدن و اتصال آن به عمل، ره گشای پیشرفت و توسعه می باشد. فردی کشاورز می گفت؛ زندگی کردن و تلاش و فعالیت تا مُردن، اساس زندگی انسان است.
عقل در برابر جهل می باشد. اما اکثریت مردم خرافه پرستی، داستان سرایی، ناتوانی در اندیشیدن، را بر تفکر و تدبر و اندیشیدن و تجزیه و تحلیل مسائل و امور شخصی، محلی، ملی، و بین المللی. . . . ترجیح می دهند.
البته گذشته از کوتاهی ها ی فردی در این مورد، دستهای پیدا و پنهانی هم به این اندیشه نکردن و بی فکری های ما در باره ی امور گوناگون اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، و. . . دخالت دارند.
فردوسی عدم اندیشه ورزی در کار برخی از ایرانیان چنین شرح می دهد؛
گـــــنه بود آزار کــــس پیششـــــان
هــمه بنـــــــده ناب یـــــــزدان پـــاک
هـمــــه دل پر از مهر این آب و خاک
پــــدر در پـــــدر آریــایـــــی نــــــــــژاد
ز پشـــــت فریــــدون نیکـــــو نهــــاد
گدایـــــی در این بـــوم و بر ننگ بود
بـــزرگی به مـــــردی و فرهنــــگ بود
که شد مهر میهن فــــراموش مـــــا
کــجا رفت آن دانش و هـــــــــوش ما
کــــز آن سوخت جان و دل دوستان
که انداخت آتـــــش در ایـــن بوستان
خـــــرد را فکندیم این ســــــان زکار
چه کردیم کـــــین گونه گشتیم خار؟
کـــــجا رفـــــت آییـــــن دیریــــن ما؟
نبود این چــــنین کشور و دیـــــن ما
همـــــه جـــــای مـــــردان آزاد بـــود
به یزدان که این کشـــــور آباد بـــــود
کشـــــاورز خــود خانه و مرز داشت
در این کشور آزادگــــی ارز داشــــت
گرامـــــی بد آنکــــس که بودی دلیر
گرانمــایـــه بود آنکــــــه بودی دبـیـــر
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
از آنروز دشمن بـــــما چیره گـــــشت
که مـــــا را روان و خرد تیره گشـــت
از آنـــــروز ایــن خـــــانه ویرانه شـــــد
که نـــــان آورش مرد بیگانـــــه شـد
چـــــو ناکس به ده کدخــــــدایی کند
کشـــــاورز بایـــــد گدایـــــی کنـــــد
به یـــــزدان که گـــــر ما خرد داشتیم
کجـــــا این سر انجــــام بد داشتیم

مرحبا ای مهندس تلاشگر و مُدبر، و دوست داشتنی، و ارجمند ، که با عملکرد نیکویت طایفه کولیوند و سرخه مهری و آدینه وند و مردم وزیر آباد و در یک کلام تمام مردم شهرستان دره شهر به شما افتخار می کنند. و الحق و الانصاف که موجبات سربلندی خاندان و خویشان و ایل و تبارت را فراهم کردی.
احد نازنین!
موجب افتخار تمام اقوامی، که با تمام وجود و اخلاص به مردم این دیار باستانی خدمت کردی. هزاران افسوس که در عنفوان جوانی، و نشاط خدمت رسانی ات، ، در اثر یک عارضه مغزی، به آسمان پرکشیدی، و ما و همکاران و مردم دیارت را تنها گذاشتی.
نگارنده و اقوام سرخه میری و کولیوند و مردم شریف شهرستان دره شهر و حومه، با قلبی حزین و غمی سترگ، در فراق تو مغموم و عزاداریم.
اما مهندس برجسته و خدمت گستر!
عملکرد نیکوی شما و مهرورزی و قدر دانی مردم به ما روحیه و قوت قلب می دهند، وما با دلی آکنده از غم باخود زمزمه می کنیم؛
از خاطر دلها نرود یاد توهرگز
ای آنکه به نیکی همه جا ورد زبانی
احد نازنین، و رعناجوان رشید!
با آنکه از فراقت قلب مادر زحمتکش، و اقوامت همه شکسته شد، که تو ناکام از دنیا رفتنی، اما برای ما همین بس که در تمام عمرت، اخلاق مدار، و بی تکبر و بی ادعا به سرزمینت خدمت کردی، و رسم مردمداری و ادب و اخلاق و مهرورزی را به همگان آموختی. روحت تا ابدیت تاریخ شاد و خرم باد.

سخنرانان نیز در مراسم فاتحه خانی، وخاکسپاری ایشان مطالبی از فضائل وی ارائه کردند.
مادر شادروان احد یزدانی از طایفه آدینه وند، و پدرش از طایفه کولیوند بودند.
نگارنده برای شادی روحش مطالبی دینی را می نویسد، امید است، برای خوانندگان مفید فایده واقع گردد.
مرگ و دنیای پس از مرگ در ادیان ابتدایی، و در نحله های فکری و فلسفی بر مبنای عقاید و باورهای زمانشان توضیح و تشریح شده است. بطور مثال در دوران باستان سکه و غذا و آذوقه ، و اموری از این قبیل در قبرهای مُردگان قرار می دادند.
برخی از مردم قدیم مُرده ها را با مایملکشان دفن می کردند، عده ای نیز مُرده ها را در گودال می بستند، تا به روح های سر گردان تبدیل نشوند.
در واقع مرگ حقیقتی اسرار آمیز و مرموز بوده، که برای بازماندگان بسیار سخت و شکننده است. به عبارتی دیگر، مرگ واقعیتی است که گریزی ( فراری ) ، و گُزیری ( چاره ای ) ، در آن نیست.
مرگ از دیر باز مساله ای بوده، که پیامبران، و خردمندان، و فلاسفه، و . . . . در باره ی حقیقت آن و وضعیت پس از مرگ اندیشه کرده اند، و به دنبال راهی منطقی برای ارائه به جامعه بوده، و هستند.
مرگ بشر در زمین، آغاز زندگی دیگری است، که از ویژگی های معنوی برخوردار هستند.
بنی آدم از جانب حق گرامی داشته شده است. ( لقد کرمنا بنی آدم - سوره اسراء. آیه ۷۰ )
انسان ( زن و مرد ) از آنچه که اکتساب کنند، بهره مند شوند. ( سوره نساء آیه ۳۲ )
قرآن در سوره حجرات آیه ۳۲ نیز فرموده است؛ " همانا گرامی ترین شما نزد خدا پرهیزکاران ( پرهیزکارترین ) شماست. "
روح خوبان به ویژه روح شادروان احد یزدانی را با اولیاء الله محشور باد

مردمانی که در زمین زندگی می کنند، گاهی با کینه ورزی و خشونت ، جمعها را پریشان و فاصله ها را بین مردم بیشتر می کنند.
قواعد زندگی امروز مبتنی بر گسست اجتماعی و دوری همنوعان از یکدیگرند جدا ساخته است.
شوربختانه، صلح و سعادت و همگرایی و آرامش و همزیستی مسالمت آمیز بشر چنان دست نیافتنی شده اند، که الان به آرزو تبدیل سُده اند.
متاءسفانه فقر، و جهل و نفاق ، خشونت، و عدم همبستگی با جهان مانع توسعه وصلح و برادری در جوامع شده است.

این انتخاب وحشتناک آنها را جور دیگربار آورد. ره تاریک گنه ، و ظلم و تجاوز و غارتگری و کشتار را برگزیدند. و در سیه چاله ی نفس و جنون خشونت علیه همنوعانشان را رقم زدند.
دنیا و دستهای پیدا و پنهان برخی از آدمهایی که در زمین ظلم می کنند، عملکردشان چه جمعهایی را پریشان و پراکنده ساخته اند؟ چه فاصله ها و چه نا امنی هایی را که ایجاد کرده اند؟ چه انسانهایی که به حقوق همنوعانشان تجاوز کرده اند؟ چه ستمها که به همنوعانشان روا داشته اند؟ جنگ و دشمنی و تنفر و ناهمگرایی و خشونت چه بر سر بشریت آورده است؟
ای روزگار تو شاهدی، که قواعد درست زندگی پایمال گردید، و زمانه برادر را ازبرادر، و همنوعان را از یکدیگرند جدا ساخته است.
دربرخی موارد صلح و سعادت و همگرایی و آرامش و همزیستی مسالمت آمیز، در جهان ما به آرزو تبدیل سُده اند. آه از فقر، و جهل و نفاق و تعصبات کور، و خشونت، که مانع توسعه وصلح و برادری در جوامع می باشند.
امید است بشریت قادر به گفتمان و تحمل همدیگر و صلح و دوستی، و اصالت انسانی و قواعد شناخته شده ی خویش در قالب هنجارها و ارزش های شناخته شده ی بین المللی باشند.

دراین بین کشورهای غربی باحمایت از اسرائیل، جنگی نا برابر را در خاورمیانه برپا کردند و اسرائیل به نیابت از آنها با ساکنان اصلی منطقه می جنگیدند ومعترضآن با شدت تمام سرکوب می کردند. آنها نیز بافروختن تسلیحات ضعیفتر از تسلیحات اسرائیل ، و قدرت نظامی ساکنان اصلی منطقه در موازنه ی قدرت همواره از اسرائیل پائین تر بوده، و هست. عوامل ابرقدرتها با ایجاد تنش، و بر افروختن آتش جنگ، آنها ( ابر قدرتها ) ثروت خاور میانه را به قیمت ارزان بدست می آوردند. و شاید نفت این سامان نفرین شده است، و با جنگ و خونریزی، ونفرت ، سرنوشت ظاهرا" محتومی را برای ساکنان گرفتار آن رقم زده است.
البته هرقومی سرنوشتش راخودش و یا شرایط زیسته، و یا دیگران برایش رقم خواهند زد.
اقوام و تمدن ها بسان انسانها دارای تولد، جوانی و میانسالی و پیری و مرگ هستند. که همه ی این سیر حرکتی از تولد تا مرگ قدرتِ اقوام و تمدن ها بستگی به عملکرد درست و نادرست خودِ مردم آن اقوام و جوامع دارد.
به عبارت دیگر دنیای امروز واقعا" پیروزی تا شکستش را رفتار علمی و معماران نظریه پرداز و سردمداران متفکرشان رقم می زنند.
قرآن در سوره رعد آیه ۱۱ چنین فرموده است؛
"لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ "
ترجمه برای انسان از پیش رو و پشت سر، مأمورانی است که همواره او را به فرمان خدا [از آسیب ها و گزندها] حفظ می کنند. یقیناً خدا سرنوشت هیچ ملتی را [به سوی بلا، نکبت، شکست و شقاوت] تغییر نمی دهد تا آنکه آنان آنچه را [از صفات خوب و رفتارشایسته و پسندیده] در وجودشان قرار دارد به زشتی ها و گناه تغییر دهند. و هنگامی که خدا نسبت به ملتی آسیب و گزند بخواهد [برای آن آسیب و گزند] هیچ راه بازگشتی نیست؛ زیرا برای آنان جز خدا هیچ یاوری نخواهد بود.
( ترجمه: انصاریان )
بنابراین تغییر سرنوشت را انسان با اراده ی خود باید بدست آورد. در واقع خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر خودشان با اراده خویش آنرا تغییر دهند.
کلیاتی درمورد خاورمیانه:
خاورمیانه ( به انگلیسی: Middle East ) منطقه ای استراتژیک از نظر جغرافیایی و انرژی است، به طوری که ۵۶٫۶ درصد از نفت کره زمین در این منطقه وجود دارد. این ناحیه گروه های فرهنگی و نژادی گوناگونی مانند ایرانیان، آشوری ها، آذربایجانی ها، ترک های آناتولی، کردها، اسرائیلی ها، عرب ها و بربر ها را در خود جای داده است.
منطقه خاورمیانه یکی از مهم ترین مناطق ژئوپلیتیکی جهان است که در این منطقه از جهان گروه های فرهنگی و زبانی فراوانی مثل فارس ها، عرب ها، آذری ها، ترک های آناتولی، یهودیان و. . . زندگی می کنند.
در خاورمیانه ادیانی، چون اسلام، مسیحیت، یهودی، زرتشتی و. . . رواج دارد و مسلمانان این منطقه نیز به مذهب هایی، چون تشیع و تسنن دارند.
در این منطقه از جهان که ایران نیز در آن قرار دارد، شهروندان به زبان هایی، چون فارسی، ترکی آذربایجانی، کردی، لری، لکی، بلوچی، آشوری، ترکی استانبولی، عربی و عبری سخن می گویند.
به لحاظ جغرافیایی خاورمیانه بخشی از شمال آفریقا و جنوب غرب آسیا را شامل می شود و در این منطقه به غیر از ایران، کشورهایی، چون عراق، سوریه، لبنان، فلسطین اشغالی، اردن، کویت، عربستان سعودی، قطر، امارات متحده عربی، عمان، یمن، بحرین از جنوب غرب آسیا و کشورهایی، چون مصر، لیبی و تونس از شمال آفریقا حضور قرار دارند؛ کشور هایی که برخی متخصصان افغانستان را در این چارچوب تعریف می کنند.
خاورمیانه که در دل خود خلیج بزرگ فارس، دریا های بزرگی، چون عمان، مدیترانه، سرخ و تنگه هایی، چون هرمز، باب المندب، جبل الطارق و. . جای داده است، در دهه های گذشته درگیر تنش های سیاسی و جنگ های فراوانی بوده است که میلیون ها انسان را در این منطقه آواره کرده و یا به کام مرگ کشانده است؛ جنگ هایی مثل جنگ ایران و عراق، خلیج فارس، یمن، لبنان ، اسرائیل، فلسطین، و. . که برخی از آن ها مثل جنگ یمن و غزه، و جنوب لبنان، سوریه، و. . . . همچنان ادامه دارد.
خاورمیانه از مناطقی است که به دلیل برخورداری از ذخایر عظیم نفت، یک منبع انرژی برای جهان به شمار می رود. عربستان، ایران، عراق، کویت، امارات متحده عربی از کشور هایی هستند که دارای بزرگترین منابع نفت در جهان هستند. این منطقه ژئوپلیتیکی همچنین دارای ذخایر عظیم گاز طبیعی است و ایران و قطر به ترتیب اولین و دومین ذخایر گاز طبیعی در جهان را دارند. اقتصاد کشور های نفت خیز خاورمیانه بیشتر تک محصولی و به صادرات نفت وابسته است و کمتر از منابع نفت در بخش صنعتی این کشور ها استفاده می شود.
شوربختانه وجود جنگ و نا امنی کمتر کشورهای از مواهب سالم زندگی برخوردارند. کشتار وحشتناک جنگهای قومیتی، و گاه مذهبی، آسایش و آرامش را از مردم گرفته است. نگارنده بارها از سخن فردوسی نوشته است؛
ستیزه رساند به جایی که بر باد دهد دودمان کهن .
ویا:
بریزند خون از پی خواسته
شود زندگی بد آراسته
جنگ غزه و اسرائیل و همچنین جنگ اسرائیل با لبنان ، بر اثر پشتیبانی نظامی و غذایی و داروئی قدرت های بزرگ از اسراییل، کشتار بی رحمانه و خشونتی که بر منطقه سایه انداخته است، دل هر انسان آزاده و هر وجدان بیداری را به درد می آورد. گویی این سر زمین نفرین شده و خونریزی جزو سرشت آن است. الان عدالت حکم می کند، که به زنان و کودکان و مردم غیر نظامی، باید چنان رسیدگی کرد، که آنها کمتر آسیب ببینند.