گفتار در روش ( به فرانسوی: Discours de la méthode ) یک شرح حال و متن فلسفی است که توسط رنه دکارت در سال ۱۶۳۷ منتشر شده است. عنوان کامل کتاب گفتار در روش درست به کار بردن عقل و جستجوی حقیقت در علوم ( به فرانسوی: Discours de la méthode pour bien conduire sa raison, et chercher la vérité dans les sciences ) است. دکارت این کتاب را به زبان فرانسوی نوشته است. متن مُنَقح ترجمه محمد علی فروغی از این کتاب در سال های اخیر، با شرح و مقدمه اتین ژیلسون به ترجمه سیداشکان خطیبی، از سوی نشر مرکز دوباره به چاپ رسیده است.
دکارت این کتاب را مستقیماً به زبان فرانسوی نوشت تا با سنت مرسوم کتابت متون علمی به زبان لاتین مخالفت کند. برای همین، نخستین دانشمندی شد که در عصر جدید به زبان مادری کتاب علمی تألیف کرد و زبان لاتین را، که تا آن زمان تنها وسیلهٔ بیان وتحریر مطالب فلسفی و علمی بود، کنار گذاشت. [ ۱]
این گفتار در شش بخش نوشته شده است که دکارت آن ها را به این صورت تقسیم بندی می کند:[ ۲]
• ملاحظات مختلف مربوط به علوم
• قواعد اصلی روشی که نویسنده پی گرفته است.
• برخی از احکام و قواعد اخلاقی که وی از این روش استنباط کرده است.
• استدلال هایی که نویسنده با آن ها وجود خدا و نفس انسان را اثبات می کند، که بر آن اساس، متافیزیک خود را پی ریزی می کند.
• ترتیب مسائلی که نویسنده در علوم طبیعی تحقیق کرده است، به خصوص دربارهٔ حرکت قلب و برخی مشکلات دیگر در حوزه طب، و همچنین در باب تفاوت بین نفس انسان و جانوران نازل تر.
• آنچه نویسنده معتقد است، برای پیشرفت بیشتر در تحقیقات علوم طبیعی لازم است، بغیر از آنچه تاکنون انجام شده است، و در نهایت دلایلی که او را وادار به نوشتن این کتاب کرده است.
این کتاب اول بار در ۱۲۷۹ هجری قمری و به دستور آرتور دو گوبینو به دست ملا لاله زار با همکاری امیل برنه تحت عنوان «حکمت ناصریه» و با غلط ها فراوان به فارسی ترجمه شد. در این ترجمه نام مؤلف «دیاکرت» نوشته شده و حتی تاریخ درگذشت دکارت ۱۶۱۵ ذکر شده درحالی که صحیح آن ۱۶۵۰ است و از دو گوبینو به عنوان کانت دوقوبینو، «وزیر مختار و ایلچی مخصوص دولت فرانسه» نام برده شده است. [ ۳]
ترجمه دیگری هم از سوی افضل الملک کرمانی از روی متن ترجمه شده ترکی انجام شده که هیچگاه چاپ نشد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدکارت این کتاب را مستقیماً به زبان فرانسوی نوشت تا با سنت مرسوم کتابت متون علمی به زبان لاتین مخالفت کند. برای همین، نخستین دانشمندی شد که در عصر جدید به زبان مادری کتاب علمی تألیف کرد و زبان لاتین را، که تا آن زمان تنها وسیلهٔ بیان وتحریر مطالب فلسفی و علمی بود، کنار گذاشت. [ ۱]
این گفتار در شش بخش نوشته شده است که دکارت آن ها را به این صورت تقسیم بندی می کند:[ ۲]
• ملاحظات مختلف مربوط به علوم
• قواعد اصلی روشی که نویسنده پی گرفته است.
• برخی از احکام و قواعد اخلاقی که وی از این روش استنباط کرده است.
• استدلال هایی که نویسنده با آن ها وجود خدا و نفس انسان را اثبات می کند، که بر آن اساس، متافیزیک خود را پی ریزی می کند.
• ترتیب مسائلی که نویسنده در علوم طبیعی تحقیق کرده است، به خصوص دربارهٔ حرکت قلب و برخی مشکلات دیگر در حوزه طب، و همچنین در باب تفاوت بین نفس انسان و جانوران نازل تر.
• آنچه نویسنده معتقد است، برای پیشرفت بیشتر در تحقیقات علوم طبیعی لازم است، بغیر از آنچه تاکنون انجام شده است، و در نهایت دلایلی که او را وادار به نوشتن این کتاب کرده است.
این کتاب اول بار در ۱۲۷۹ هجری قمری و به دستور آرتور دو گوبینو به دست ملا لاله زار با همکاری امیل برنه تحت عنوان «حکمت ناصریه» و با غلط ها فراوان به فارسی ترجمه شد. در این ترجمه نام مؤلف «دیاکرت» نوشته شده و حتی تاریخ درگذشت دکارت ۱۶۱۵ ذکر شده درحالی که صحیح آن ۱۶۵۰ است و از دو گوبینو به عنوان کانت دوقوبینو، «وزیر مختار و ایلچی مخصوص دولت فرانسه» نام برده شده است. [ ۳]
ترجمه دیگری هم از سوی افضل الملک کرمانی از روی متن ترجمه شده ترکی انجام شده که هیچگاه چاپ نشد. [ ۴]
wiki: گفتار در روش