لغت نامه دهخدا
گفتاگوی. [ گ ُ ] ( اِمص مرکب ) گفتگوی : و تخصیص داده اثم را بر گفتاگوی و خصومتی که ممکن باشد آنجا رود. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ). چون گفتاگوی بسیار شد قرار دادند بر قرعه. ( تفسیر ابوالفتوح ). فرهنگ فارسی
( اسم ) گفتگو : و تخصیص داده اثم را بر گفتاگوی و خصومتی که ممکن باشد آنجا رود . 