گشنیز حصرم. [ گ ِ زِ ح ِ رِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب انگوری باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). و گشنیزه نیز آمده است : حرمت می را که می گشنیز دیگ عیشهاست بر سر گشنیزه حصرم روان افشانده اند.خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 114 ).