گشت زمان. [ گ َ ت ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) گشت زمانه صرف دهر. گردش روزگار : نه گشت زمانه بفرسایدش نه این رنج و تیمار بگزایدش.فردوسی.برون کند چو درآمد به خشم گشت زمان ز قصر قیصر و از خوان خویشتن خان را.ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 9 ).کسی که عیش براو تلخ کرد گشت زمان شود ز دیدن تو عیش تلخ او شیرین.سوزنی.