گشادن گوهر از نهفت: کنایه است از زن ستاندن و از خویش فرزندانی بر جای نهادن و تیره و تبار را پاس داشتن و آشکار و پایدار گرداندن.
( ( سپهبد شنید آنچه موبد بگفت
که گوهر گشاده کنید از نهفت ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، ۱۳۸۵، ص ۴۱۹. )
( ( سپهبد شنید آنچه موبد بگفت
که گوهر گشاده کنید از نهفت ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، ۱۳۸۵، ص ۴۱۹. )