گش خرام. [ گ َ خ ِ / خ َ / خ ُ ] ( ص مرکب ) خرامنده با ناز و تکبر. خرامنده با شادی و خوشی : تازه رویی چو نوبهار بهشت گش خرامی چو باد بر سر کشت.نظامی ( هفت پیکر چ وحید ص 108 ).
