گسیل کردن

معنی انگلیسی:
dispatch, pack, send, throw

لغت نامه دهخدا

گسیل کردن. [ گ ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گسی کردن.فرستادن. روانه کردن. ارسال : هشام بر دست خویش لوا بربست سعید را و سی هزار مرد بگزید از مردان مرد و روزی دادشان و گسیل کرد با سعید. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ). و پس از گسیل کردن ایشان امیر عضدالدوله یوسف را گفت... ( تاریخ بیهقی ). گسیل کرد رسولی سوی برادر خویش پیام داد به لطف ، و لطف نمود. ( تاریخ بیهقی ). دیگر روز رضا علیه السلام را گسیل کرد [ طاهر ] با کرامت بسیاری وی را تا به مرو آوردند. ( تاریخ بیهقی ). و چون بخواستیم رفت ما را به انعام و اکرام به راه دریا گسیل کرد. ( سفرنامه ناصرخسرو ). و چون این دو کس بازآمدند از کشتن هرمز، اپرویز زنان و ثَقَل را گسیل کرده بود. ( فارسنامه ابن البلخی ص 100 ).
آن تعمق در دلیل و در شکیل
از بصیرت میکند او را گسیل.
مولوی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - فرستادن روانه کردن : و متعوهن و ایشانرا چیزی دهید و تهی گسیل مکنید . ۲ - مرخص کردن .

فرهنگ معین

( ~ . کَ دَ ) (مص م . ) فرستادن ، روانه کردن .

فرهنگستان زبان و ادب

[مهندسی مخابرات] ← گسیلیدن

جدول کلمات

روانه

مترادف ها

dispatch (فعل)
کشتن، فرستادن، اعزام کردن، روانه کردن، گسیل داشتن، گسیل کردن، اعزام داشتن، مخابره کردن

فارسی به عربی

ارسالیة

پیشنهاد کاربران

Emit :
گسیل کردن، نشر دادن، پخش کردن
بُرون فِرست کردن، برون سپاری کردن
فرستادن، نازل کردن ( البته نازل کردن عربیه )
روانه کردن
فرستادن، روانه کردن
expedite

بپرس