گسیل شبانه، رؤیای خیس، انزال شبانه ( برون ریزش در خواب ) ، ارگاسم شبانه ( خواب ) ، رؤیای سکس، یا در منابع اسلامی احتلام، از انواع انزال ( برون ریزش ) است و بیرون ریختن ناخودخواسته منی از انسان مرد در هنگام خواب را گویند. ممکن است ذهن فرد در خواب صحنهٔ آمیزش جنسی را شبیه سازی کند یا گاهی این صحنه شبیه سازی نگردد و بدن به دلیل تولید بیش از اندازه منی به خودی خود اقدام به تخلیه آن کند.
... [مشاهده متن کامل]
رؤیای خیس یک امر طبیعی است که طی اندرکنش های بدن رخ می دهد و می تواند گاه تا یک ماه رخ ندهد یا گاه در یک هفته دوبار روی دهد. بیرون ریختن منی در خواب امری اجتناب ناپذیر است و شخصی که خودارضایی ندارد نیز به صورت منظم حتی شاید بدون تصور صحنه آمیزش جنسی در خواب مایع منی از بدن او بیرون شود. سرعت برون ریزش منی در مردان تا ۴۵ کیلومتر بر ساعت یا ۱۲٫۵ متر بر ثانیه است و می تواند تا مسافت ۲٫۴ متر به بیرون پاشیده شود.
در یک مطالعه دقیق، زنان و مردان گزارش دادند که تقریباً در ۸٪ از خواب های شبانهٔ خود نوعی فعالیت مرتبط با مسائل جنسی دارند. چهار درصد از خواب های جنسی در زنان و مردان منجر به ارگاسم شده است. همچنین می تواند نشان دهنده دوری جوانان از خودارضایی باشد.
اسپرم نابالغ پس از ساخته شدن در لوله های داخلی بیضه، به سمت اپیدیدیم رانده می شود و به مدت ۲ هفته در آن می ماند تا به بلوغ کامل برسد. این فرایند دائمی، سبب ساخت و بلوغ صدها میلیون اسپرم در روز می شود به نحوی که در هر بار انزال، حدود چهارصد میلیون اسپرم از مجرای انزالی خارج می شود. طول عمرِ اسپرم ها پس از بلوغ، بسیار محدود است و از حدود چند روز تا ۱ هفته بیشتر نیست. اگر پس از یک هفته، این اسپرم های بالغ و پیر خارج نشوند، قدرت بارورسازی خود را از دست می دهند و دیگر خاصیتی در این زمینه ندارند. مشخصاً مردانی که به طور نیمه منظم خودارضایی می کنند، در واقع اپیدیدیم خود را از اسپرم هایی که قدرت بارورسازی کمتری دارند، پاک سازی می کنند تا اسپرم هایی که جوان تر و بارورساز هستند، جایگزین شوند. این موضوع در واقع یک سازگاری تکاملی در بشر محسوب می شود و در جهت انجامِ تولید مثل موفق است. ماندن طولانی مدت اسپرم در بدن منجر به خروج اسپرم های بی خاصیت ( به جای اسپرم زایا ) در هر بار انزال می گردد. جالب آنکه در بدن افرادی که خودارضایی نمی کنند، مکانیسم های جبرانی وجود دارد تا به حفظ اسپرم های زایا کمک کنند که یکی از آن ها، انزال و خروج بی اختیاری منی هنگام خواب است.
... [مشاهده متن کامل]
رؤیای خیس یک امر طبیعی است که طی اندرکنش های بدن رخ می دهد و می تواند گاه تا یک ماه رخ ندهد یا گاه در یک هفته دوبار روی دهد. بیرون ریختن منی در خواب امری اجتناب ناپذیر است و شخصی که خودارضایی ندارد نیز به صورت منظم حتی شاید بدون تصور صحنه آمیزش جنسی در خواب مایع منی از بدن او بیرون شود. سرعت برون ریزش منی در مردان تا ۴۵ کیلومتر بر ساعت یا ۱۲٫۵ متر بر ثانیه است و می تواند تا مسافت ۲٫۴ متر به بیرون پاشیده شود.
در یک مطالعه دقیق، زنان و مردان گزارش دادند که تقریباً در ۸٪ از خواب های شبانهٔ خود نوعی فعالیت مرتبط با مسائل جنسی دارند. چهار درصد از خواب های جنسی در زنان و مردان منجر به ارگاسم شده است. همچنین می تواند نشان دهنده دوری جوانان از خودارضایی باشد.
اسپرم نابالغ پس از ساخته شدن در لوله های داخلی بیضه، به سمت اپیدیدیم رانده می شود و به مدت ۲ هفته در آن می ماند تا به بلوغ کامل برسد. این فرایند دائمی، سبب ساخت و بلوغ صدها میلیون اسپرم در روز می شود به نحوی که در هر بار انزال، حدود چهارصد میلیون اسپرم از مجرای انزالی خارج می شود. طول عمرِ اسپرم ها پس از بلوغ، بسیار محدود است و از حدود چند روز تا ۱ هفته بیشتر نیست. اگر پس از یک هفته، این اسپرم های بالغ و پیر خارج نشوند، قدرت بارورسازی خود را از دست می دهند و دیگر خاصیتی در این زمینه ندارند. مشخصاً مردانی که به طور نیمه منظم خودارضایی می کنند، در واقع اپیدیدیم خود را از اسپرم هایی که قدرت بارورسازی کمتری دارند، پاک سازی می کنند تا اسپرم هایی که جوان تر و بارورساز هستند، جایگزین شوند. این موضوع در واقع یک سازگاری تکاملی در بشر محسوب می شود و در جهت انجامِ تولید مثل موفق است. ماندن طولانی مدت اسپرم در بدن منجر به خروج اسپرم های بی خاصیت ( به جای اسپرم زایا ) در هر بار انزال می گردد. جالب آنکه در بدن افرادی که خودارضایی نمی کنند، مکانیسم های جبرانی وجود دارد تا به حفظ اسپرم های زایا کمک کنند که یکی از آن ها، انزال و خروج بی اختیاری منی هنگام خواب است.
