گسگره

لغت نامه دهخدا

گسگره. [ گ َ گ َ رَ ] ( اِخ ) رجوع به گسگر شود.

گسگره. [ گ َ گ َ رَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان مرکزی شهرستان فومن واقع در 5هزارگزی باختری شهر فومن و هزارگزی جنوب راه فرعی فومن به ماسوله. هوای آن معتدل و دارای 109 تن سکنه است. آب آنجا از رود و استخر تأمین میشود. محصول آن برنج ، ابریشم ،چای ، لبنیات و عسل و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

پیشنهاد کاربران