گُسلار ( آلمانی: Goslar تلفظ آلمانی: ) یک شهرک تاریخی در ایالت نیدرزاکسن در آلمان است که ۵۰۰۱۰ نفر جمعیت دارد. این شهرک مرکز ناحیهٔ گسلار است و در شمال غربی رشته کوه هارتس قرار دارد. قسمت قدیمی شهرک گسلار و معدن های راملسبرگ به دلیل پیشینهٔ هزارساله در تاریخ استخراج سنگ معدن و اهمیت سیاسی آنها برای امپراتوری مقدس روم و اتحادیه هانزا در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند. [ ۲]
استخراج سنگ آهن در منطقهٔ هارتس از زمان امپراتوری روم رایج بوده است. اولین شواهد شناخته شده برای استخراج معادن و ذوب به سدهٔ سوم میلادی بازمی گردد. اشیای دفن باستانی ساخته شده از سنگ معدن هارتس حتی در حفاری در انگلستان نیز کشف شده است. سکونت در کنار رودخانهٔ گوزه برای اولین بار در سندی در سال ۹۷۹ و در دورهٔ امپراتور اتوی دوم ذکر شد که طی آن به محلی در دوک نشین ساکسونی در سرزمین های دودمان اتونی اشاره شد و احتمالاً یک کاخ سلطنتی ( Königspfalz ) از قبل در این سایت وجود داشته است. هنگامی که ذخایر گستردهٔ نقره در نزدیکی معدن های راملسبرگ کشف شد اهمیت بیشتری پیدا کرد. این معدن امروزه به موزه تبدیل شده است،
هنگامی که نوادهٔ اتو، هاینریش دوم از سال ۱۰۰۹ به بعد شروع به گردهمایی سینود در کاخ گسلار کرد، گسلار به تدریج جایگزین کاخ سلطنتی ورلا به عنوان محل مرکزی اجتماعات در سرزمین های ساکسونی شد. تحولی که دوباره توسط امپراتورهای دودمان سالیان پی گرفته شد. هنگامی کنراد دوم به عنوان پادشاه رومن ها انتخاب شد، کریسمس سال ۱۰۲۴ را در گسلار جشن گرفت و پایه های کاخ امپراتوری گسلار ( Kaiserpfalz Goslar ) را در سال بعد بنا نهاد.
گسلار اقامتگاه مورد علاقهٔ پسر کنراد، هاینریش سوم شد که حدود بیست بار در قصر اقامت داشت. در اینجا او پادشاه پتر مجارستان و همچنین فرستادگان شاهزاده یاروسلاو خردمند را پذیرفت، و در اینجا اسقف و دوک منصوب کرد. پسر و جانشین او، هاینریش چهارم، در ۱۱ نوامبر ۱۰۵۰ در گسلار به دنیا آمد. هاینریش همچنین کلیسای جامع گسلار را توسط اسقف اعظم هرمان دوم در سال ۱۰۵۱ بنا و تقدیس کرد. اندکی قبل از مرگش در سال ۱۰۵۶، امپراتور هاینریش سوم با ویکتور دوم در کلیسا ملاقات کرد و بر اتحاد قدرت سکولار و کلیسایی تأکید کرد. قلب او در گسلار و پیکرش در سردابهٔ خانوادهٔ سالیان در کلیسای جامع اشپیر به خاک سپرده شد. ساختمان اصلی کلیسای جامع در اوایل قرن ۱۹ تخریب شد، و اکنون از آن فقط ایوان شمالی باقی مانده است.
استخراج سنگ آهن در منطقهٔ هارتس از زمان امپراتوری روم رایج بوده است. اولین شواهد شناخته شده برای استخراج معادن و ذوب به سدهٔ سوم میلادی بازمی گردد. اشیای دفن باستانی ساخته شده از سنگ معدن هارتس حتی در حفاری در انگلستان نیز کشف شده است. سکونت در کنار رودخانهٔ گوزه برای اولین بار در سندی در سال ۹۷۹ و در دورهٔ امپراتور اتوی دوم ذکر شد که طی آن به محلی در دوک نشین ساکسونی در سرزمین های دودمان اتونی اشاره شد و احتمالاً یک کاخ سلطنتی ( Königspfalz ) از قبل در این سایت وجود داشته است. هنگامی که ذخایر گستردهٔ نقره در نزدیکی معدن های راملسبرگ کشف شد اهمیت بیشتری پیدا کرد. این معدن امروزه به موزه تبدیل شده است،
هنگامی که نوادهٔ اتو، هاینریش دوم از سال ۱۰۰۹ به بعد شروع به گردهمایی سینود در کاخ گسلار کرد، گسلار به تدریج جایگزین کاخ سلطنتی ورلا به عنوان محل مرکزی اجتماعات در سرزمین های ساکسونی شد. تحولی که دوباره توسط امپراتورهای دودمان سالیان پی گرفته شد. هنگامی کنراد دوم به عنوان پادشاه رومن ها انتخاب شد، کریسمس سال ۱۰۲۴ را در گسلار جشن گرفت و پایه های کاخ امپراتوری گسلار ( Kaiserpfalz Goslar ) را در سال بعد بنا نهاد.
گسلار اقامتگاه مورد علاقهٔ پسر کنراد، هاینریش سوم شد که حدود بیست بار در قصر اقامت داشت. در اینجا او پادشاه پتر مجارستان و همچنین فرستادگان شاهزاده یاروسلاو خردمند را پذیرفت، و در اینجا اسقف و دوک منصوب کرد. پسر و جانشین او، هاینریش چهارم، در ۱۱ نوامبر ۱۰۵۰ در گسلار به دنیا آمد. هاینریش همچنین کلیسای جامع گسلار را توسط اسقف اعظم هرمان دوم در سال ۱۰۵۱ بنا و تقدیس کرد. اندکی قبل از مرگش در سال ۱۰۵۶، امپراتور هاینریش سوم با ویکتور دوم در کلیسا ملاقات کرد و بر اتحاد قدرت سکولار و کلیسایی تأکید کرد. قلب او در گسلار و پیکرش در سردابهٔ خانوادهٔ سالیان در کلیسای جامع اشپیر به خاک سپرده شد. ساختمان اصلی کلیسای جامع در اوایل قرن ۱۹ تخریب شد، و اکنون از آن فقط ایوان شمالی باقی مانده است.
wiki: گسلار
گسلار (ناحیه). گوسلار ( به آلمانی: Landkreis Goslar ) یک ناحیه در آلمان است که در نیدرزاکسن واقع شده است. [ ۲] گوسلار ۱۵۰٬۷۲۳ نفر جمعیت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: گسلار (ناحیه)