گسسته کمر

لغت نامه دهخدا

گسسته کمر. [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ ک َ م َ ] ( ص مرکب ) آنکه کمربند او باز شده باشد. آنکه کمربند او پاره شده باشد :
شکسته دل و دست بر خاک سر
دریده سلیح و گسسته کمر.
فردوسی.
شکسته سلیح وگسسته کمر
نه بوق و نه کوس و نه پا و نه سر.
فردوسی.
سوی شاه ترکان نهادند سر
گشاده سلیح وگسسته کمر.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

آنکه کمربندش باز یا پاره شده : شکسته سلیح و گسسته کمر نه بوق و نه کوس و نه پا و نه پر .

پیشنهاد کاربران

بپرس