گسسته روان

لغت نامه دهخدا

گسسته روان. [ گ ُ س َس ْت َ / ت ِ رَ ] ( ص مرکب ) افسرده. متألم :
یکایک سواران پس اندر دمان
شکسته سلیح و گسسته روان.

فردوسی.

افسرده روان متاثر : یکایک سواران پس اندر دمان شکسته سلیح و گسسته روان .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید