گستی

لغت نامه دهخدا

گستی. [ گ َ ] ( حامص ) درشتی و زبونی. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || بدی و نازیبایی. ( برهان ) . و یا مرخم گستاخی. ( آنندراج ) . زشتی :
ترا جائی است بس عالی و نورانی
چو بیرون رفتی از جایی بدین گستی.
ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 473 ).

فرهنگ معین

(گَ ) (حامص . ) زشتی ، نازیبایی ، پلیدی .

فرهنگ عمید

۱. زشتی.
۲. پلیدی.

دانشنامه عمومی

گستی (مجارستان). گِستِی ( به مجاری: Gesztely ) یک شهرداری در مجارستان است که در ناحیه میشکولتس واقع شده است. [ ۱] گستی ۲۸٫۸۲ کیلومتر مربع مساحت و ۲٬۸۹۹ نفر جمعیت دارد.
عکس گستی (مجارستان)عکس گستی (مجارستان)عکس گستی (مجارستان)عکس گستی (مجارستان)عکس گستی (مجارستان)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس