[ویکی فقه] پس از مرگ هارون الرشید بین فرزندان او، امین و مامون بر سر مساله جانشینی اختلاف پیش آمد. طاهر بن حسین جانب مامون را گرفت و در جنگی که علی بن عیسی بن ماهان، سردار امین، در ری بر ضد مامون کرد، طاهر بن حسین او را شکست داد و کشت. هنگامی که مامون به خلافت رسید به پاس این خدمات شحنگی بغداد و در سال ۲۰۵ (ه. ق) حکومت خراسان را به طاهر داد. وی در سال ۲۰۷ (ه. ق) نام خلیفه را از خطبه انداخت و نسبت به او اعلام استقلال کرد و حکومت نیمه مستقل و موروثی طاهریان را تشکیل داد.
پس از مرگ هارون الرشید بین فرزندان او، امین و مامون بر سر مساله جانشینی اختلاف پیش آمد. طاهر بن حسین جانب مامون را گرفت و در جنگی که علی بن عیسی بن ماهان، سردار امین، در ری بر ضد مامون کرد، طاهر بن حسین او را شکست داد و کشت. هنگامی که مامون به خلافت رسید به پاس این خدمات شحنگی بغداد و در سال ۲۰۵ (ه. ق) حکومت خراسان را به طاهر داد. وی در سال ۲۰۷ (ه. ق) نام خلیفه را از خطبه انداخت و نسبت به او اعلام استقلال کرد و حکومت نیمه مستقل و موروثی طاهریان را تشکیل داد. بعد از طاهر در سال ۲۰۷ (ه. ق)، پسرش طلحه به امارت خراسان و سیستان رسید و سپس در سال ۲۱۳ (ه. ق) برادرش عبدالله بن طاهر جانشین او شد. با مرگ وی مناطق تحت حکومت او در سال ۲۳۰ (ه. ق) به پسرش طاهر بن عبدالله رسید. تا آن که در زمان محمد بن طاهر، آخرین امیر طاهری، یعقوب بن لیث به نیشابور حمله نمود و با تصرف خراسان در سال ۲۵۹ (ه. ق) حکومت طاهریان برچیده شد.
گستره حکومتی طاهریان
مامون در سال ۲۰۵ (ه. ق) حکومت خراسان را به طاهر بن حسین واگذار کرد. علاوه بر آن وی را به حکومت سرزمین های سیستان، کرمان، قومس (سمنان)، طبرستان (مازندران)، رویان (از شهرهای مازندران)، دنباوند (دماوند) (در شمال شرقی ری) و ری گماشت که والیان آن از سوی حاکم خراسان انتخاب می گردیدند. پس از مرگ طاهر این مناطق به جانشینان وی رسید. مرو در زمان طاهر و طلحه پایتخت طاهریان بود، اما در زمان عبدالله بن طاهر به نیشابور انتقال یافت.
خراسان
خراسان در دوران اسلامی به چهار قسمت تقسیم می شد: بخش اول شامل نیشابور، قهستان، هرات، طوس، بادغیس و بوشنج (پوشنگ) به مرکزیت نیشابور؛ بخش دوم، مرو، سرخس، نسا، ابیورد، طالقان، خوارزم به مرکزیت مرو؛ بخش سوم، جوزجانان، طخارستان، بلخ و... به مرکزیت هرات و بخش چهارم، ماوراءالنهر با مرکزیت بلخ بود. که منظور از خراسان، خراسان امروزی نیست، بلکه خراسان آن زمان است که شامل این چهار بخش می باشد.
طبرستان
...
پس از مرگ هارون الرشید بین فرزندان او، امین و مامون بر سر مساله جانشینی اختلاف پیش آمد. طاهر بن حسین جانب مامون را گرفت و در جنگی که علی بن عیسی بن ماهان، سردار امین، در ری بر ضد مامون کرد، طاهر بن حسین او را شکست داد و کشت. هنگامی که مامون به خلافت رسید به پاس این خدمات شحنگی بغداد و در سال ۲۰۵ (ه. ق) حکومت خراسان را به طاهر داد. وی در سال ۲۰۷ (ه. ق) نام خلیفه را از خطبه انداخت و نسبت به او اعلام استقلال کرد و حکومت نیمه مستقل و موروثی طاهریان را تشکیل داد. بعد از طاهر در سال ۲۰۷ (ه. ق)، پسرش طلحه به امارت خراسان و سیستان رسید و سپس در سال ۲۱۳ (ه. ق) برادرش عبدالله بن طاهر جانشین او شد. با مرگ وی مناطق تحت حکومت او در سال ۲۳۰ (ه. ق) به پسرش طاهر بن عبدالله رسید. تا آن که در زمان محمد بن طاهر، آخرین امیر طاهری، یعقوب بن لیث به نیشابور حمله نمود و با تصرف خراسان در سال ۲۵۹ (ه. ق) حکومت طاهریان برچیده شد.
گستره حکومتی طاهریان
مامون در سال ۲۰۵ (ه. ق) حکومت خراسان را به طاهر بن حسین واگذار کرد. علاوه بر آن وی را به حکومت سرزمین های سیستان، کرمان، قومس (سمنان)، طبرستان (مازندران)، رویان (از شهرهای مازندران)، دنباوند (دماوند) (در شمال شرقی ری) و ری گماشت که والیان آن از سوی حاکم خراسان انتخاب می گردیدند. پس از مرگ طاهر این مناطق به جانشینان وی رسید. مرو در زمان طاهر و طلحه پایتخت طاهریان بود، اما در زمان عبدالله بن طاهر به نیشابور انتقال یافت.
خراسان
خراسان در دوران اسلامی به چهار قسمت تقسیم می شد: بخش اول شامل نیشابور، قهستان، هرات، طوس، بادغیس و بوشنج (پوشنگ) به مرکزیت نیشابور؛ بخش دوم، مرو، سرخس، نسا، ابیورد، طالقان، خوارزم به مرکزیت مرو؛ بخش سوم، جوزجانان، طخارستان، بلخ و... به مرکزیت هرات و بخش چهارم، ماوراءالنهر با مرکزیت بلخ بود. که منظور از خراسان، خراسان امروزی نیست، بلکه خراسان آن زمان است که شامل این چهار بخش می باشد.
طبرستان
...
wikifeqh: گستره_حکومتی_طاهریان