گستره تکثرگرایی دینی

[ویکی فقه] از پرسش های مهم درباره تکثرگرایی دینی پرسش از گستره و دایره آن است. دامنه و وسعت حقانیت و نجات بخشی شامل کدام یک از ادیان می شود؟
گرچه در سخنان جان هیک، پایه گذار پلورالیسم دینی تعبیر «سنت های بزرگ دینی» فراوان یافت می شود و مراد او اسلام ، مسیحیت ، هندوئیسم و بودیسم است ؛ ولی به تصریح وی در مورد سنت های غیر الهی، نظیر ادیان کنفوسیوسی نیز قابل طرح است.
سنت های دینی کوچک
وی حتی احتمال تسرّی حقانیت و نجات بخشی به سنت های دینی کوچک تر یا برخی باورهای سکولاری همچون مارکسیسم ، مائوئیسم و اومانیسم را نیز نفی نمی کند ؛
نفی انحصار
اما برپایه تعریف او از «نجات و رستگاری » یعنی «تبدیل و تحول روحیه انسانی از خود محوری به خدا (حقیقت) محوری» ، نجات و رستگاری لزوماً در حصار هیچ یک از سنت های دینی تاریخ بشر محدود نخواهد ماند.