در اصطلاح دستور زبان، وابسته های پسین اسم می تواند خودْ وابسته یا وابسته هایی داشته باشد که به این حالت گسترش وابسته می گویند. این وابسته را وابستۀ وابسته نیز می نامند. مثل «بیست و چهار عیار» که در گروه «انگشتر طلای بیست و چهار عیار» وابستۀ «طلا» است و وابستۀ وابستۀ «انگشتر».
wikijoo: گسترش_وابسته