گزمازک. [ گ َزْ زَ ] ( اِ مرکب ) بار و میوه درخت گز را گویند و معرب آن جزمازج است و به عربی ثمرةالطرفا خوانند و حب الاثل همان است. ( برهان ) ( آنندراج ). بار درخت گز. ( الفاظ الادویه ). مؤلف اختیارات بدیعی نویسد: شعر الجن است و گویند آن پرسیاوشان است.
