گزافکار. [ گ ُ / گ ِ / گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه در کاری افراط و مبالغه کند. مفرط : و حصیری هرچند مردی است گزافکار و گزافگوی اما پیر است و حق خدمت قدیم دارد. ( تاریخ بیهقی ). من خواستم آنچه یافت آن ماه این بخت گزافکار بینند.
نظامی.
و رجوع به گزافه کار شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - آنکه در کاری افراط کند مفرط : و حصیری هر چند مردیست گز افکار و گز افگویاما پیر است و حق خدمت قدیم دارد ۲ - اسراف کننده مسرف .
