گزافه گو. [ گ ُ / گ ِ /گ َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) گزافه گوی. گزاف گو. گزاف گوی.بیهوده گو. عبث گو. پرحرف. پرچانه. پرگو : نوش لب ز آن منش که خوی بودزن بُد و زن ، گزافه گوی بُوَد.نظامی ( هفت پیکر ص 109 ).
braggart (اسم)لافزن، خودستا، گزافه گو، رجز خوانbraggadocio (اسم)خودستا، خود ستایی، گزافه گو، خود فروشی
لافنده . [ ف َدَ / دِ ] ( نف ) آنکه لافد. آنکه لاف زند : از این لافندگان و آوازجویان بگذر ای حجت که تو مرد حق و زهدی نه مرد لاف و آوازی . ناصرخسرو.+ عکس و لینک