گزاف گفتن. [ گ ُ / گ ِ / گ َ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) لاف زدن. عبث گفتن. بیهوده گفتن.به دروغ چیزی را بر خود بستن که ندارد : گفت خر آخر همی زن لاف لاف در غریبی بس توان گفتن گزاف.مولوی.چو گزافی نگفت از او مازارگفت چیزی که برده ای بازآر.اوحدی.
( مصدر ) چیزی را بخود بستن لاف زدن : گفت خر آخر همی زن لاف لاف در غریبی بس توان گفتن گزاف . ( مثنوی )