گریون

لغت نامه دهخدا

گریون. [ گ َ ری وَ ] ( اِ ) علتی است که آن را به هندی داد و به عربی قوبا گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). بریون. ( رشیدی ).

فرهنگ عمید

= گر۳

پیشنهاد کاربران

بپرس