گریه فروخوردن. [ گ ِرْ ی َ / ی ِ ف ُ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از ضبط کردن گریه. ( آنندراج ) : فروخور گریه و در آه دردافزا فزا واله اگر مژگان ز جوش اشک گاهی سرگران بینی.درویش واله هروی ( از آنندراج ).راستی عقده گشاینده ارباب دل است شمع را حوصله گریه فروخوردن نیست.صائب ( از آنندراج ).