گرین، گراهام (۱۹۰۴ـ۱۹۹۱)(Greene, Graham)
گرین، گراهام
نویسندۀ انگلیسی. صحنۀ رمان های آکنده از گناه، ناامیدی و پشیمانی اش، دنیای مبتذل شهرنشینی و فساد سیاسی بسیاری از نقاط جهان است. صخرۀ برایتون (۱۹۳۸)، قدرت و جلال (۱۹۴۰)، اصل موضوع (۱۹۴۸)، مرد سوم (۱۹۴۹)، کنسول افتخاری (۱۹۷۳) و عالی جناب کیشوت (۱۹۸۲) از جمله آثار اوست. در ۱۹۹۹ رمانش با نام پایان ماجرا (۱۹۵۱) به کارگردانی نیل جوردن به فیلم درآمد. در رمان ترن استامبول (۱۹۳۲) طرح هنرمندانه ای را برای داستان به کار گرفت که در سایر آثارش نیز با مهارت تمام به کار رفته است و گرین خود آن ها را «سرگرم کننده» خوانده است. تفنگِ فروشی (۱۹۳۶)، مأمور مخفی (۱۹۳۹)، وزارت ترس (۱۹۴۳) و مرد سوم، که به صورت فیلم نامه است، ازجمله این آثارند. صخرۀ برایتون، که ظاهراً به دنیای زیرزمینی و پنهان جنایتکاران مربوط می شود در واقع رمانی مذهبی است، در حالی که قدرت و جلال به کشمکش های درونی کشیشی ضعیف و معتاد به الکل در مکزیک می پردازد. دوران خدمت گرین در جنگ جهانی دوم برای وزارت خارجه در سیرالئون زمینه ساز رمان اصل موضوع است. گرین رمان های سبک تر و فکاهی چون مأمور ما در هاوانا (۱۹۵۸) و سفرهایی با خاله ام (۱۹۶۹) را نیز نوشته است. گرین در ۱۹۲۷ به مذهب کاتولیک گروید. او یکی از رمان نویس های انگلیسی است که تحت تأثیر سینما قرار گرفت و توانایی های ادبی نهفتۀ سینما را شناخت. مشخصۀ آثارش به کارگیری روش های شبه سینمایی و قدرت تصویرپردازی بسیار نیرومند است.
گرین، گراهام
نویسندۀ انگلیسی. صحنۀ رمان های آکنده از گناه، ناامیدی و پشیمانی اش، دنیای مبتذل شهرنشینی و فساد سیاسی بسیاری از نقاط جهان است. صخرۀ برایتون (۱۹۳۸)، قدرت و جلال (۱۹۴۰)، اصل موضوع (۱۹۴۸)، مرد سوم (۱۹۴۹)، کنسول افتخاری (۱۹۷۳) و عالی جناب کیشوت (۱۹۸۲) از جمله آثار اوست. در ۱۹۹۹ رمانش با نام پایان ماجرا (۱۹۵۱) به کارگردانی نیل جوردن به فیلم درآمد. در رمان ترن استامبول (۱۹۳۲) طرح هنرمندانه ای را برای داستان به کار گرفت که در سایر آثارش نیز با مهارت تمام به کار رفته است و گرین خود آن ها را «سرگرم کننده» خوانده است. تفنگِ فروشی (۱۹۳۶)، مأمور مخفی (۱۹۳۹)، وزارت ترس (۱۹۴۳) و مرد سوم، که به صورت فیلم نامه است، ازجمله این آثارند. صخرۀ برایتون، که ظاهراً به دنیای زیرزمینی و پنهان جنایتکاران مربوط می شود در واقع رمانی مذهبی است، در حالی که قدرت و جلال به کشمکش های درونی کشیشی ضعیف و معتاد به الکل در مکزیک می پردازد. دوران خدمت گرین در جنگ جهانی دوم برای وزارت خارجه در سیرالئون زمینه ساز رمان اصل موضوع است. گرین رمان های سبک تر و فکاهی چون مأمور ما در هاوانا (۱۹۵۸) و سفرهایی با خاله ام (۱۹۶۹) را نیز نوشته است. گرین در ۱۹۲۷ به مذهب کاتولیک گروید. او یکی از رمان نویس های انگلیسی است که تحت تأثیر سینما قرار گرفت و توانایی های ادبی نهفتۀ سینما را شناخت. مشخصۀ آثارش به کارگیری روش های شبه سینمایی و قدرت تصویرپردازی بسیار نیرومند است.
wikijoo: گرین،_گراهام_(۱۹۰۴ـ۱۹۹۱)