گرین، رابِرْت (۱۵۵۸ـ۱۵۹۲)(Greene, Robert)
نویسندۀ انگلیسی. از رمانسهای کوتاه او، که به شیوۀ یوفیوس اثر جان لی لی نوشته شده اند، پاندوستو (۱۵۸۸)، که شکسپیر پی رنگ داستانی قصۀ زمستانی را از آن گرفت، و منافون (۱۵۸۹) درخور ذکرند. بهترین نمایش نامه های او، برادر بِیکُن و برادر بانگِی (۱۵۹۴) وتاریخ اسکاتلندی جیمز چهارم (۱۵۹۸)، ملغمه ای از رمانس، تخیل، و تاریخ اند. او پاورقی ها و جزوه های متعددی نوشت که از آگاهی وی از دنیای زیرزمینی لندن و نیز زندگی کولی وار خودش نشان دارند. یکی از انتقادهای اظهارشده به شکسپیر ـ از قدیمی ترین اشاره ها به وجود این شخص ـ در چهار پنس بذله که با یک میلیون پشیمانی خریداری شده (۱۵۹۲) به قلم گرین یافت می شود. طعنه ای برای یک درباری نوکیسه (۱۵۹۲)، یک تمثیل اجتماعی، بهترین جزوۀ او به شمار می رود. زندگی کوتاه گرین در فقری دهشتبار پایان یافت. او پس از مرگش موضوع جدال پرحرارتی بین گابریل هاروی و تامس نَش شد.
نویسندۀ انگلیسی. از رمانسهای کوتاه او، که به شیوۀ یوفیوس اثر جان لی لی نوشته شده اند، پاندوستو (۱۵۸۸)، که شکسپیر پی رنگ داستانی قصۀ زمستانی را از آن گرفت، و منافون (۱۵۸۹) درخور ذکرند. بهترین نمایش نامه های او، برادر بِیکُن و برادر بانگِی (۱۵۹۴) وتاریخ اسکاتلندی جیمز چهارم (۱۵۹۸)، ملغمه ای از رمانس، تخیل، و تاریخ اند. او پاورقی ها و جزوه های متعددی نوشت که از آگاهی وی از دنیای زیرزمینی لندن و نیز زندگی کولی وار خودش نشان دارند. یکی از انتقادهای اظهارشده به شکسپیر ـ از قدیمی ترین اشاره ها به وجود این شخص ـ در چهار پنس بذله که با یک میلیون پشیمانی خریداری شده (۱۵۹۲) به قلم گرین یافت می شود. طعنه ای برای یک درباری نوکیسه (۱۵۹۲)، یک تمثیل اجتماعی، بهترین جزوۀ او به شمار می رود. زندگی کوتاه گرین در فقری دهشتبار پایان یافت. او پس از مرگش موضوع جدال پرحرارتی بین گابریل هاروی و تامس نَش شد.
wikijoo: گرین،_رابرت_(۱۵۵۸ـ۱۵۹۲)