گرین

قله های بلند آن شامل یال کبود در کوه چهل نابالغان با ارتفاع تقریبی ۳۸۵۰ متر در جنوب نهاوند، قله ۱۸ یال در بروجرد و نیز قله ولاش ( ۳۶۲۳ متر ) در شمال الشتر است. دیگر قله های آن شامل بازگیر و چهل تن می شود[۱].
گرین از غرب به دلفان، از شمال به شهرستان نهاوند، از شرق به شهرستان بروجرد و از جنوب به شهرستان سلسله محدود می شود. گرین در گویش محلی گرّو garru یا garri و در گویش لکی گروین garvin نامیده می شود و یکی از کانونهای آبگیر دائمی لرستان است که رودهای دز و گاماسب را تغذیه می کند. سرابهای فراوانی در پای این کوه وجود دارد و آب آشامیدنی بروجرد و نیز آب مورد نیاز کشاورزی دشت سیلاخور نیز از همین سرابها تأمین می شود. صعود به کوه گرین از طریق روستاهای غرب شهر بروجرد، جنوب نهاوند یا شمال الشتر امکان پذیر است. دهکده ییلاقی ونایی در این پای این کوه قرار دارد. این کوه خرس، کفتار، گرگ و روباه دارد و در گذشته پلنگ نیز داشته است.
از مرتفع ترین و زیباترین قله های این رشته کوه، قله ولاش است که مسیر صعود آن از روستای پرسک در شرق الشتر یا از ونایی و تیزه زن در بروجرد ممکن می باشد.