گَریبان وَر ( به معنای: پوشندهٔ محافظ گردن ) نیروهای یگان ویژهٔ در اواخر اشکانیان و ساسانیان بودند که به اندازهٔ شوالیه ها یا کاتافراکت ها جنگجو بودند. با توجه به منابع رومی گریوپنور توانایی به چوب آویختن دو مرد با نیزه سنگین و طولانی خود داشتند. شواهد تاریخی نشان می دهد که زره پوش گریوپنور از سنت ماساگت و همچنین بازماندهٔ پوشش نظامی ایرانی در اواخر دورهٔ هخامنشی است.
نام گریبان ور مشتق شده از واژه های فارسی میانه مثل گریو - بان ( محافظ - گردن ) که کلاه محافظ گردن جنگجویان است. در قرن سوم میلادی رومیان شروع به استقرار چنین سواره نظامی کردند. آنها نیز خواستار کلیباناری بودند و نام را از گریبان ور گرفتند. [ ۱]
سلاح ها و تاکتیک های گریبان ور مانند سواره نظام کاتافراکت بود. جنس زره از جوشن و برنج در مقیاس سنگین و قدرت مند بود که با گره به هم متصل شده بود. هچنین برای نبرد نزدیک به شمشیر دراز و گرز مجهز بودند[ ۲] در تاکتیک نظامی بسیار شبیه به کاتافراکت بودند و معمولاً از تاکتیک شک در نبرد استفاده می کردند تا بتوانند زدن ضربهٔ نهایی به دشمن را مدیرت کنند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام گریبان ور مشتق شده از واژه های فارسی میانه مثل گریو - بان ( محافظ - گردن ) که کلاه محافظ گردن جنگجویان است. در قرن سوم میلادی رومیان شروع به استقرار چنین سواره نظامی کردند. آنها نیز خواستار کلیباناری بودند و نام را از گریبان ور گرفتند. [ ۱]
سلاح ها و تاکتیک های گریبان ور مانند سواره نظام کاتافراکت بود. جنس زره از جوشن و برنج در مقیاس سنگین و قدرت مند بود که با گره به هم متصل شده بود. هچنین برای نبرد نزدیک به شمشیر دراز و گرز مجهز بودند[ ۲] در تاکتیک نظامی بسیار شبیه به کاتافراکت بودند و معمولاً از تاکتیک شک در نبرد استفاده می کردند تا بتوانند زدن ضربهٔ نهایی به دشمن را مدیرت کنند. [ ۳]
wiki: گریبان ور