گریبان دشت. [ گ ِ ن ِ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) میان دشت. وسط دشت ، چون کمر کوه : کرده برون سر ز گریبان دشت گشته لباس همه دامان دشت.میرزا طاهر وحید ( از آنندراج ).
