گرگاو

لغت نامه دهخدا

گرگاو. [ گ ُ ] ( اِ ) نوعی از پای افزار است که شاطران و پیاده روان پوشند و به گرگابی شهرت دارد. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ) :
کهنه گرگاو در برابر داشت
کرد در پا و گرگ دو برداشت.
جامی ( از جهانگیری ).
بجستجوی تو گردون چو عزم راه کند
ز خام ثور کند پای ماه را گرگاو.
شیخ آذری طوسی ( از انجمن آرا ).

فرهنگ عمید

نوعی کفش چرمی سبک.

پیشنهاد کاربران

بپرس