گرگان شهرستان

گُرگان، شهرستان
شهرستان مرکزی استان گلستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش بهاران با مرکزیت اداری شهر گرگان. از شمال به شهرستان های ترکمن و آق قلا، از شرق به شهرستان علی آباد، از جنوب شرقی و جنوب به استان سمنان (شهرستان های شاهرود و دامغان) و از غرب به شهرستان کُردکوی محدود است. نواحی شمالی این شهرستان متشکل از دشت هموار گرگان است که با رودخانه های گرگان و قره سو مشروب می شود و نواحی جنوبی را کوهستان های نسبتاً مرتفع و پوشیده از جنگل فراگرفته است. کوه گاوکشان با ۳,۸۱۳ متر، ارتفاع بلندترین کوه این شهرستان است و کوه های پیرگرده، چل چلی، قُرِه قُلند، و تل انبار از دیگر ارتفاعات این شهرستان است. اقلیم شهرستان گرگان، در دشت شمالی گرم و نیمه خشک و در کوهستان های جنوبی معتدل و نیمه مرطوب است. جمعیت آن ۴۰۱,۳۹۹ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت است از سُرخَن کلاته، زنگیان، لمسک، و بساتی. راه تهران به بجنورد و مشهد و گرگان به آق قلا و اینچه برون و نیز راه هایی که آبادی های کوهستان جنوب را تأمین می کنند، شبکۀ راه های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می دهند. شهرستان گرگان از نظر کشاورزی از زرخیزترین نواحی ایران است. پنبه، مرکبات، برنج، محصولات جالیزی، زیتون، توتون، و فرآورده های دامی و پرورش اسب، ازجمله محصولات آن است و پنبه پاک کنی، صنایع ساختمانی، لبنیات، انواع کنسرو، نساجی، و تولید مواد غذایی و لوازم خانگی ازجمله فعالیت های صنعتی آن محسوب می شود.