گرگ گش

دانشنامه عمومی

گرگ کُش گیاهی است از تیرهٔ آلالگان. در برخی منابع این گیاه با معرب نام لاتین خود، آقونیطون شناخته می شود.
گرگ کُش گیاهی پایا است با ساقه افراشته و ریشهٔ پیازی و برگ های متناوب پنجه ای. در قسمت فوقانی ساقه یک خوشه گل به صورت منشعب دیده می شود که از گل های آبی و به شکل کلاهخود تشکیل شده است. میوه آن بادکرده است. نوع اروپایی آن در تمام منطقه معتدله تا سوئد یافت می شود و به طور خودرو در بیشه زارهای تاریک و جنگل های پهن برگ می روید. این گیاه در بسیاری از کشورها تحت حمایت قرار دارد و آن را برای تهیه دارو در صنعت داروسازی به مقدار زیاد کشت می کنند.
جهت تکثیر گرگ کش از پیاز گیاه استفاده می شود.
قسمت قابل استفاده نیز پیازها هستند که پس از درآوردن از خاک و تمیز کردن باید آن ها را به طور طولی بُرید و سریعاً در درجه حرارت ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتیگراد برای خشک شدن قرار داد. دستکاری و جمع آوری این گیاه نیاز به مراعات و احتیاط زیادی دارد، زیرا همه قسمت های آن سمی هستند. پیاز این گیاه تا ۱/۵ درصد محتوی ترپنوئید ازته _ اکونیتین، ناپلین، بنزیل اکونیتین _ قند، نشاسته و دیگر مواد است. اکونیتین در دوزهای بالا یکی از قویترین سموم برای سیستم عصبی است و پیاز این گیاه اساساً برای به دست آوردن این آلکالوئید جمع آوری می شود. اکونیتین در ترکیبات دارویی آنالزیک ( بی حس کننده ) در روماتیسم ها، نقرس، سیاتیک و درد دندان به کار می رود. فقط در صورت تجویز پزشک می توان از آن استفاده نمود. این دارو همچنین مرهم مؤثری علیه دردها و ناراحتی های ناشی از سرماخوردگی شمرده می شود.
مسمومیت با آقونیطون در آغاز با ترشح بزاق به مقدار زیاد، احساس خفگی، لرز، تشدید ضربان نبض و آهنگ تنفسی مشخص می شود. ۱۰ گرم از این ریشه مرگ آور است. [ ۱]
عکس گرگ گش
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس