گرگ تیغ

لغت نامه دهخدا

گرگ تیغ. [ گ ُ ] ( اِ مرکب ) درختچه ای است از جنس لیسیوم که سه گونه آن در ایران نام برده شده است :
1- بارباروم که در نقاط خشک جنگل های کرانه دریای مازندران میروید و گرگ تیغ خوانده میشود. 2- روتانیکوم که در شوره زارهای مردآباد ( جنوب کرج ) دیده شده است و آن را قورت تیکان یعنی گرگ تیغ میخوانند. 3- تور کمانیکوم که در نقاط خشک کوهستانی البرز نزدیک جنگل میروید. گرگ تیغ درختچه ای است زینتی که دارای گلهای بنفش پشت گلی ، زرد و یا سفید است و در خاکهای سبک و خشک در کنار جنگلها میروید. ( جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 267 و 268 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) یکی از گونه های فیل زهره ( دیو خار ) است که بصورت درختچه میباشد و در اراضی شوره زار نواحی معتدل میروید ( در ایران در اطراف دریاچ. رضائیه و مرد آباد کرج فراوانست ) المز .

دانشنامه عمومی

گرگ تیغ ( نام علمی: Lycium ruthenicum ) نام یک گونه از تیره بادنجانیان است.
عکس گرگ تیغ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس