گرچ

لغت نامه دهخدا

گرچ. [ گ ِ رَ ] ( اِ ) مازندرانی گرچ . ( فرهنگ نظام ). گیلکی نیز گرچ. ( حاشیه برهان چ معین ). گچ را گویند که بدان عمارت سازند و خانه سفید کنند و ترکان نیز به همین لفظ خوانند : منصور بفرمود تا آن کوشک [ کوشک سپید مردین را ] بازشکافتند و خشت پخته و گرچ به کشتی همی آوردند. ( مجمل التواریخ و القصص ).
ناید از خاک و گچ و سنگ اینچنین طاقی مگر
خاکش از مشک و گرچ کافور و سنگش گوهر است.
ابن یمین ( از جهانگیری ).
به هم در بپیوست فرزانه سنگ
در آنجا نبود از گرچ بوی و رنگ.
حکیم زجاجی ( از آنندراج ).
گرچ. [ گ ُ ] ( اِ ) در سیرا این نام را به زالزالک وحشی دهند. گویج. یمیشان.
گرچ. [ گ ُ ] ( اِ ) گلوی. ( الفاظ الادویه ص 232 ).
گرچ. [ گ ُ ] ( اِ ) شوشه ، یعنی پارچه و قاش خربزه و هندوانه و غیره . || گرچ بالفتح ، شکاف گریبان و گرته و پیراهن. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - قاش خربزه و هندوانه و غیره ۲ - شکاف گریبان و کرته و پیراهن .

فرهنگ عمید

= گچ

گویش مازنی

/garch/ کوزه یا سبدی قدیمی که از آن برای ماهی گیری استفاده می کردند - گچ & محصور شده حصاره شده & سرحال - چابک و توپر ۳بهم چسبیده

دانشنامه عمومی

گرچ ( انگلیسی: Gretsch ) شرکت تجهیزات موسیقی آمریکایی است، که در سال ۱۸۸۳ تأسیس شد.
عکس گرچ
wiki: گرچ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

گُرچ یا گُرچِ ( gorch یا gorche ) خوانده می شود.
در زبان گیلکی در شهر تنکابن به معنای جمع شدن است. برای نمونه: به کسانی که دور هم جمع شدند می گویند " گرچ شدند". یا
در زمانی که گلوله های ساچمه ای از تفنگ رها می شوند و زیاد از هم پخش نمی شوند و نزدیک به هم هستند می گویند " گرچ شده"
... [مشاهده متن کامل]

امیدوارم سودمند بوده باشد.

بپرس